Natuurlijk past een kerncentrale hier in de Betuwe prima. Waar anders moet Nederland met zo’n probleemgeval vol afval naar toe? Overbetuwe doet bijvoorbeeld net zo lang over de aanleg van een simpele milieustraat als voor de bouw van zo’n complexe energiefabriek nodig is.

Wat kunnen we nog geloven? En wie? Was ik afgelopen donderdag naar een GGD-post gegaan om een prik te halen als ik een uitnodiging had ontvangen? Haha, 1 april, spuitje in je bil. Nou ja, in je arm dan, maar dat bekt lang niet zo lekker.

Gelukkig zit niet de hele wereld vol teleurstellingen. Neem de natuur. Voor alle knoppen is er nu volop licht aan het einde van de tunnel. Je moet er niet aan denken dat Mark Rutte met iets anders voor de camera komt.

Kun je fysiek lijden aan verkiezingskoorts? Ik ben overtuigd van wel. Doodmoe van alle tv-debatten tussen steeds dezelfde politieke kopstukken wandelde ik deze week naar het stembureau. Ik ging daar een dikke rode punt zetten achter die eentonige stembusstrijd.

Opmerkelijk nieuws deze week. Huissen wordt mogelijk decor voor de verfilming van ‘Joe Speedboot’, de roman waarmee Tommy Wieringa doorbrak. Ik kan me die locatiekeuze voorstellen. Als er al ergens een film kan worden opgenomen, dan is het wel in Huissen. Alles daar leent zich voor een film. Maar het meest nog voor een lachfilm met Oscarpotenties.

Waar begint binnendijks de Betuwe en waar houdt ie op? Dat is een ingewikkeld vraagstuk waar iedereen in, en vooral buiten de Betuwe, zich mee bezig houdt.

Jaren geleden stonden er nog overal telefooncellen. Uitleg voor onze geplaagde jeugd: dat waren de voorlopers van het mobieltje. Je moest een eindje lopen en dan kon je buiten bellen. Die tijd is voorbij. Tegenwoordig is iedereen snel bereikbaar, soms wel op twee of drie nummers. Nou ja, iedereen en snel zijn ook maar betrekkelijke begrippen.

Koud hebben we de schaatskoorts achter de rug, compleet met een lichte Elfstedenverhoging, of we proberen massaal de krokussen en narcissen uit de grond te kijken. Ons land als een nooit ophoudende polonaise: we lopen voortdurend achter elkaar aan.

Het is een vreemde ervaring. Andere jaren is er rond deze tijd sprake van lichte opwinding. Nu voelt het ongemakkelijk en leeg. Dit weekeinde blijft m’n gele pruik op zolder, net als al die andere carnavalsattributen.

Twee weken geleden werd een sneeuwbui voorspeld. Zaterdag 23 januari ’s middags om vijf uur zou het gaan sneeuwen. Kinderen haalden hoopvol hun slee van zolder, om net voor het vallen van de avond nog even te kunnen genieten.