De Kinderboekenweek zit erop. Een week bulkend van toekomstperspectief, onder het motto ‘Worden wat je wil’. Elke school trommelde ouders op om te vertellen over hun beroep. Nou ja, en af en toe een opa die iets weet van journalistiek. Ik heb me verbaasd over de kennis die er al is in groep 4.

En zo brengt corona toch nog iets goeds. Dit weekeinde is de Exodus wandeltocht. Een herinnering aan de trieste uittocht uit de Betuwe in 1944. Een gedwongen vlucht uit het oorlogsgebied. Ik heb wel eens mijn bedenkingen bij het bombardement aan oorlogsmonumenten in de Betuwe.

Ineens is daar een bericht over fonkelnieuwe legertrucks die niet deugen. Ze zijn te hoog. Kazernegarages moeten nu worden vernieuwd, zodat de auto’s alsnog hun dienstplicht kunnen vervullen. Ik vraag me al jaren af waarom dat soort berichten niet wekelijks de krant haalt.

Het is de Week van Lezen en Schrijven. Dat klinkt lekker duidelijk, maar voor sommige taalwerkers is dat een beetje te makkelijk. Je zult het zomaar ineens begrijpen; je moet er niet aan denken.

Dit weekeinde is het dan eindelijk raak op het circuit van Zandvoort. Misschien is raak wel een ongelukkig woord als al die snelheidsduivels over het asfalt scheuren. Gelukkig gaan ze allemaal dezelfde kant op. Er staat in de duinrand in ieder geval geen bordje met 30-kilometerzone, ook al vergaat horen en zien je van het lawaai aan de kust.

Wat mij deze week opviel, was die foto van het exercerende Gendtse leger. Een groep strijdbare vrijwilligers met een nepgeweer op de schouder, in actie voor het behoud van de Gendtse feesten.

Er was eens een gemeente met een dikke boom waaraan allemaal goudstukken groeiden. Eén boom maar? Overbetuwe heeft zelfs een geheime boomgaard die rijk bloeit ondanks alle dreigende klimaatrampen.

Geen nieuws is ook nieuws. Dat moet Louis du Pré ongetwijfeld hebben gedacht bij de promotie van de Lingewaardse winkelgebieden. Hij lanceerde het geniale idee om het winkelaanbod gevarieerder te maken. Eureka! Waarom heeft niemand eerder zo’n helder moment gehad?

Ik begrijp dat de Hof van Huesse - niet te verwarren met Historische Kring Huessen, het bierimperium Hosenheim of de Hof van Hessen - eindelijk rond is. Het gaat om nieuwbouw op de plaats van de Aloysiusschool.

Hoe een mens kan vastroesten in gebruiken. Er blijken dus inderdaad talloze mensen te bestaan die op de derde dinsdag van juli ineens een onbedwingbare behoefte krijgen om precies veertig kilometer te gaan lopen. En niet eens langs een willekeurige route. Nee, de vreemde afwijking drijft ze via een dwangmatige omweg naar Elst.