Columns Jonah Falke
-
PREMIUMColumn
Ik overwoog om te beginnen met drinken, maar zag er tijdig vanaf
In de Achterhoek at ik met een advocaat. Hij vroeg om tabasco in zijn tomatensap. Het vriendelijke barmeisje had nog nooit van tabasco gehoord. -
PREMIUMcolumn jonah falke
In de Achterhoek zijn geen zieltjes meer te winnen, slechts te begraven
Na anderhalve maand weg te zijn geweest, arriveer ik met trein op zondagmorgen tussen de velden in Terborg. Gelijktijdig met mijn aankomst staat er – zoals altijd – een andere trein klaar om in tegenovergestelde richting te vertrekken. -
PREMIUM
‘Als je iets opschrijft, kun je niet meer terug’
Een paar weken geleden schreef ik op deze plek dat ik tijdens mijn verblijf op de geboortegrond van Vincent van Gogh, in Zundert, bevriend raakte met Joke, een voormalig kleuterjuf die sinds de val van de Berlijnse muur op straat leeft, en door demonen wordt achtervolgd, al doet ze daar opvallend luchtig over. -
PREMIUMColumn
Achter gesloten rolluiken houden zich uiteengereten families schuil
Ook in de Achterhoek heerst de vaccinatie-crisis. Zogenaamd huist hier een meegaand, gemoedelijk volk dat ‘joa’ zegt als ze nee bedoelen. Maar achter aangeharkte voortuinen en gesloten rolluiken houden zich uiteengereten families schuil. -
PREMIUMcolumn jonah falke
De huizencrisis vecht ik op geheel eigen wijze aan: sinds april ben ik permanent logé
Op de geboortegrond van Vincent van Gogh, in Zundert, werd het boek dat ik schreef over mijn verblijf aldaar – in juni 2020 – gepresenteerd. Ik had niet vaak teruggedacht aan Zundert, maar wel aan Joke, een zwerfster met wie ik die zomer bevriend raakte.
-
PREMIUMcolumn jonah falke
Ze wensten me succes bij de douane aan andere kant van de wereld
Ik schrijf u vanuit een trein die van Toronto naar Ottawa rijdt. Hier schijnt de zon. Daar, in de Oude Wereld, het Avondland, is het allang donker. Het is geweldig om te weten dat iedereen slaapt. Het geeft een ongekende rust om ongestoord bezig te kunnen zijn. Alsof je er een extra leven bij krijgt. -
PREMIUM
Ik leef met het idee dat ik me nergens echt thuis voel, en me daarom graag verplaats
Als het goed is, stap ik morgen in een vliegtuig naar IJsland, en als het meezit, zal ik twee dagen later in Canada uitstappen. Aan het eind van de week hoop ik mijn oudoom van 93 jaar te interviewen over zijn leven. -
PREMIUMColumn
Prijzen zijn als aambeien: vroeg of laat krijg je ze
Afgelopen vrijdag werd de ‘Kunstprijs Oude IJselstreek 2021’ uitgereikt in de DRU Cultuurfabriek in Ulft. Aangezien ik in Parijs aan het werk ben, stuurde ik als plaatsvervanger vriend, antropoloog en uitgever Hans de Beukelaer naar de uitreiking. -
PREMIUM
De opzichtige zoektocht naar het eigen geluk is al depressief makend
Met mijn beste vriend at ik steak tartaar in Amsterdam. We keken uit op het Concertgebouw en kwamen over waanzin te spreken. ,,Deze stad is te klein, men zit bovenop elkaar en ook het lawaai is een recept om gek te worden”, zei hij.
-
PREMIUMcolumn jonah falke
Hoe maak je ooit nog kunst na Auschwitz?
Op een zeldzaam warme zomeravond at ik met een Poolse advocaat bij restaurant Van Hal in Voorst. Hij verexcuseerde zich bij aankomst, dat hij iets te vroeg was. ,,Ik was net op bezoek bij een dementerende vriend, maar hij viel al snel in een comateuze slaap. Dus ben ik maar vertrokken.” -
PREMIUMColumn
De waarheid en gerechtigheid lijken voor sommigen iets dat te koop is
Op een lawaaierige straathoek in Berlijn dronk ik koffie met een jongen die de geschiedenis gaat herschrijven. Hij werkt aan een boek over machtige Duitse familiebedrijven die veel geld hebben verdiend aan de wandaden van de nazi’s, en daar tot vandaag de dag van profiteren. -
PREMIUMcolumn Jonah Falke
Het omheinen van de eigen cultuur heeft ook de Achterhoek niet overgeslagen
Begin vorig jaar verbleef ik een week in het asielzoekerscentrum van Sneek. Ik woonde er een inburgeringsles bij, met een tiental Eritreeërs. In het lokaal hingen foto’s van een glimlachende Mark Rutte, koningin Máxima, een man verkleed als wortel tijdens een voetbalwedstrijd, juichende schaatsers, De Nachtwacht, De Dam, tulpen, een stapel stroopwafels, een homp kaas en een fiets. -
PREMIUMJonah gaat logeren
Op bezoek bij een paradijselijk vakantiepark in Lochem: ‘Het is ook fijn om alleen te zijn’
Sinds 2017 maakt Jonah Falke iedere zomer voor De Gelderlander een reeks ‘maatschappelijke’ reportages. Dit jaar heeft hij het plan opgevat om te gaan logeren. Deze keer is hij op een vakantiepark in Lochem. -
PREMIUMcolumn Jonah Falke
Als jongen uit een Achterhoeks dorp blijf je je waar ook ter wereld verbazen
Per ongeluk belandde ik in een anti-corona demonstratie, rond de Brandenburger Tor in Berlijn. Duizenden agenten en burgers waren vroeg opgestaan die ochtend om elkaar bestaansrecht te verlenen.
