Zaterdagavond dronk ik een paar biertjes met mijn broertje in ’t Taphuys. Om kwart voor elf keek hij op zijn telefoon en zei: ,,Lange, we drinken deze op en dan gaan we naar Feestbeesten. Is gezellig.”

’s Avonds bladerde ik in de Rozet-bibliotheek in een autobiografisch boek van Stephen King, toen er naast me een grijsharige dame op een vrijwilligster afliep.

,,Hé, wacht! Ik ken jou!” Omdat ik frisse lucht nodig had en de herfstkleuren wilde bekijken, fietste ik stapvoets door park Zypendaal, toen ik werd toegeschreeuwd.

,,Meneer, u gaat de verkeerde kant op.” Een groep vrolijke meisjes, lurkend aan blikjes bier, sprak me aan terwijl ik langs GelreDome fietste. Het accent was Brabants, natuurlijk was het accent Brabants, want de meisjes gingen naar het concert van de Snollebollekes.

Na een bezoek aan Vitesse-FC Twente constateerde een mij bekende Tukker met een FC Twente-seizoenkaart dat het voetbal in Arnhem niet leeft. ,,Zelfs toen Twente in de eerste divisie speelde zaten er 25.000 man.” Een sneer: de laatste keer dat Vitesse structureel 25.000 toeschouwers trok was in een vorig millennium.

Twee jongens vouwden hun handen in elkaar, om als opstap voor een vriend te fungeren. Ik kwam net aangesjokt, schrok wakker uit mijn avonddroom en nam plaats op een bankje om ooggetuige te worden van een merkwaardige inbraak.

Een bezoekje aan een supermarkt deed me denken aan lang geleden, toen ik nog in de beginfase van mijn leven verkeerde. Er bestond toen een reclamespot, die ik me als volgt herinner. Een frisse jonge meid – het type dat bij de meeste mannen interesse opwekt – kijkt recht in de camera en zegt: ,,Je mag alles van me weten, behalve mijn pincode!”

Niet de derby tegen NEC of een krachtmeting met Ajax, maar Vitesse-FC Twente was zondag de thuiswedstrijd van het seizoen. Het Airborne-duel is, ook zonder veteranen, al jaren heilig in GelreDome.

Er stond een man glimlachend te poseren bij het op de John Frostbrug gerichte kanon. Een grijze fotograaf gaf luidkeels aanwijzingen. De man droeg een pet en een speciaal Vitesse-shirt: een Airborne-uitvoering. 27 J. Groenewoud las ik op zijn rug.

Het was half vier ’s nachts, van zaterdag op zondag. Gefascineerd stond ik voor de Burger King in het stadscentrum. Ik wilde op de ruiten kloppen en voorbijgangers wijzen op wat ik zag, maar er waren geen voorbijgangers, alleen een sjokkende zwerver op één schoen.