Alle artikelen uit het dossier "Columns Remco Kock"
-
PREMIUM
Misschien kan Martien Meiland de ruïne die L’Amérique heet kopen en opknappen
,,Hallo, ehm. Ik woon hiernaast. Gaat het café weer open?’’ vroeg een verontruste student zaterdagmiddag toen hij mensen zag in L’Amérique, het biljartcafé in de Bloemstraat dat vijfentwintig jaar onaangeroerd bleef en onbedoeld een apocalyptisch schrikbeeld vormt voor de huidige horecaondernemers.
column remco kock -
PREMIUM
De beker is de tweede keus, maar hé: het is nog altijd een knap zusje
Over de betekenis van de beker, waar het zondag allemaal om te doen is, kun je filosoferen. Ajacieden noemen de dennenappel een troostprijs. Er is in Amsterdam geen gek te vinden die zich apetrots laat fotograferen met een KNVB-beker, laat staan dat hij of zij voor zo’n intiem bekermomentje in een ellenlange rij gaat staan.
column Remco Kock -
PREMIUM
Een postbode met een posttraumatische stressstoornis
De man met de muts vraagt of hij wat mag vragen. Hij staat in mijn straat, mobieltje in de hand, zoekend om zich heen kijkend. ,,Dit is toch de Kerkstraat?” Ik knik. ,,Google Maps. Er klopt weer eens helemaal niks van.”
column remco kock -
PREMIUM
In de strijd om de macht vechten de meeste bestuurders elkaar de tent uit, maar deze mensen niet
ARNHEM - Het zijn de enige bestuurders ik echt vertrouw. Ze zitten er niet voor zichzelf, maar voor ons. Dat wil zeggen: de gewone man en vrouw. In tegenstelling tot andere bestuurders helpen deze niet alleen zichzelf, maar jou echt vooruit. Vooral de jongeren, de studenten, maar ook ouderen, alleenstaande bijstandsmoeders en autoloze figuren als ik.
Column Remco Kock -
PREMIUM
‘Ze verlengen alles, behalve mijn… Je weet wel’
,,Meneer, mag ik u wat vragen?” Een van de twee op een houten bank bij Davo (Rijnkade) gezeten jongens trok zijn mond open. ,,Ja, hoor”, zei de passerende ik.
Column remco kock -
PREMIUM
Net toen ik de dag als verloren beschouwde, stuitte ik in de Nieuwstad op vijf politieauto’s
Met een brood en mijn ziel onder de arm liep ik de straat in met die vreemde naam: Nieuwstad. De meeste straatnamen eindigen op -straat, -steeg, -laan of -weg. Een straat stad noemen schept verwarring, zoals Rijnpark ook een gekke naam is voor een bedrijventerrein.
Column Remko Kock -
PREMIUM
De Polestar was Kitt, de vriend Michael Knight
Vrijdagavond, we zouden gaan wandelen, stelde een vriend me voor aan zijn nieuwe liefde. Het enthousiasme was groot, de introductie uitvoerig. Aan superlatieven geen gebrek: echt lekker, warm, comfortabel, groen... De vriend noemde zijn aanwinst onbetaalbaar. ,,Het is een leaseauto, deze Polestar had ik nooit kunnen kopen.”
Column Remco Kock -
PREMIUM
Als het blauwe uurtje bij de Frostbrug de wereld overgaat, wordt het druk in de stad
Vissers, dacht ik over de mannen die al een paar avonden achtereen op de krib onder de Zuidzijde van de John Frostbrug stonden. Pas toen ik goed keek, zag ik geen hengels maar statieven en camera’s.
column remco kock -
PREMIUM
Tijdens mijn wekelijkse winkeldiefstal schrok ik van geschreeuw: ‘MEVROUW, WAAR LIGGEN DE LAMPEN?’
Bezig met mijn wekelijkse winkeldiefstal schrok ik van plotseling geschreeuw. Op de tijdschriftenafdeling las ik in de Varagids de column van Youp van ’t Hek, wat ongeveer hetzelfde is als een pak koekjes openmaken, er eentje opeten en het pak terugleggen in het schap.
Column Remco Kock -
PREMIUM
De enige die bewoog, was ik: om naar de koelkast te lopen. Vooral voor mezelf, want de vaders deden het rustig aan
Zaterdag zat ik met twee vrienden in een huisje in een gat dat Gorssel heet. De mensen in Gorssel waren niet nationalistisch, wel regionalistisch: in tuinen wapperde de Achterhoekse vlag, die in de supermarkt ook veel monden bedekte.
column remco kock