We worden overladen met gegevens en meningen. Het nieuws op televisie, de trillende notificaties van je telefoon, en het geklets dat je hoorde in het café. Het is een trein aan informatie die niet lijkt te stoppen. Maar hoe vaak vragen we ons af of die informatie wel klopt?

Ken je dat plotselinge gevoel dat je iets ervaart en het lijkt alsof je het al eerder hebt meegemaakt? De Fransen noemen het déjà vu. Neurowetenschappers van over de hele wereld proberen de aard ervan te definiëren.

Stel je voor dat elk detail dat je ziet, hoort, of ruikt tegelijkertijd gedachten losmaakt. Van elk kleine tekstje op een verpakking tot grote schreeuwende reclames, van gefluister dichtbij tot het verkeer in de verte… Het is simpelweg te veel om tegelijk te kunnen ervaren. Dit heet “zintuiglijke overbelasting”.

We zijn het er vast over eens dat het weer en de seizoenen invloed op ons hebben. Maar wat heeft dat met ons brein te maken?

Heej Google! Wat is de snelste route naar het Goffert park? Hoeveel ibuprofen mag ik op een dag innemen? Oh en hoeveel gram is een eetlepel suiker ook alweer? Met praktisch alle informatie ter wereld maar één klik van ons verwijderd zijn we minder geneigd dingen te leren of voor langere tijd te onthouden.

Een smartphone die je intuïtief kunt bedienen, menu’s waarin je makkelijk kunt vinden wat je zoekt of een app die soepel werkt en mooie kleuren heeft. Al dit soort features zorgen voor een goede gebruikerservaring, en inzichten uit de psychologie hebben daar waarschijnlijk bij geholpen.

NIJMEGEN - Ik heb sinds kort een tuin en daar ben ik vrijwel elke vrije minuut te vinden. Zaaien, planten, stekken: ik vind het allemaal fantastisch. Daarnaast heb ik ook het gevoel dat tuinieren me helpt om minder stress te voelen. Zou dat echt het geval kunnen zijn? Wat zegt de wetenschap hierover?

We spenderen enorm veel tijd aan het zoeken en consumeren van informatie. Maar waarom zijn we bereid hiervoor (kostbare) tijd te investeren, zelfs als die informatie niet een direct nut lijkt te dienen? Onderzoeker Lieke van Lieshout deed hier vier jaar lang onderzoek naar aan het Donders Instituut.

De anonimiteit en grote sociale afstand in hedendaagse online sociale interacties lijken wangedrag en een gebrek aan empathie te versterken. Waarom is het online makkelijker om mensen te negeren, bekritiseren of belachelijk te maken?

NIJMEGEN - De anonimiteit en grote sociale afstand in hedendaagse online sociale interacties lijken wangedrag en een gebrek aan empathie te versterken. Waarom is het online makkelijker om mensen te negeren, bekritiseren of belachelijk te maken?