Terwijl de nachten lengen, maakt het weer een schijnbeweging. Waar je meer kou en regen zou verwachten, is het deze week ronduit zomers.

Zodra de eekhoorns weer in mijn tuin verschijnen, weet ik dat de hazelnoten rijpen. Behendig springen ze van de ene naar de andere struik om bij hun feestmaal in de 60 jaar oude hazelaar te komen.

Het is rustig in de Binnenveldse Hooilanden, vrijwel stil zelfs. Links en rechts hoor ik af en toe een stap en het vredige grazen van.... Nee koeien lopen hier niet, het zijn mensen, die met gebogen hoofd boompjes zoeken en ze met een ferme beweging lostrekken uit de grond.

Tijdens het avondeten worden we ineens opgeschrikt door een opvallende verschijning met niet de allerbeste bedoelingen. Een opvallende, razendsnelle wesp vliegt tussen onze bloeiende muntplanten door.

In deze tijd van het jaar domineren de gele bloemen, maar andere bloemkleuren geven mooie accenten. Zo heeft bont kroonkruid uitbundige roze bloemhoofdjes.

Als we door een weiland lopen vanwege een tijdelijke omleiding, springt er vlak voor ons een haas op uit het gras. Het dier maakt zich snel uit de voeten.

Pas vijf jaar geleden werd het eerste exemplaar van Nederland gezien, op de Sint-Pietersberg in Maastricht. Vanaf een foto werd een ander exemplaar dat eerder dat jaar in Posterholt vastgelegd was ontdekt. Sindsdien is het scheefbloemwitje in vrijwel het hele land te bewonderen. Ook in de Gelderse Vallei.

Terwijl velen de 1,5 metersamenleving langzamerhand bekritiseren en mokkend de straat op gaan, heb ik buren die 50 meter afstand nog te weinig vinden.

Terwijl de tuin er lieflijk uitziet met bloemen en bijen, spelen zich hier keiharde taferelen af van eten en gegeten worden.

Als je door het Binnenveld fietst, zie je soms mooie stukken berm met bloemen in allerlei kleuren: rode klaprozen, paars gekleurd knoopkruid, gele paardenbloemen en nog veel meer.