De week was relatief rustig. Behalve dat ik aan het werk was en een keer met mijn vrouw naar het ziekenhuis moest voor een MRI, stond er niet veel bijzonders op de agenda.

Het was een schitterende dag. Zacht zomers, een blauw zwerk en onder de Waalbrug konden we ons geluk nauwelijks op. Ik koesterde me met oude vrienden in het avondzonnetje op een van de woonboten van De Kaaij, onze eigen veilige haven aan de Waal.

Zou het ook kunnen dat Hij/Zij/Hen die in de hemel is, een grappenmaker wil zijn die met elk levend wezen een spelletje speelt. God, want daarover gaat het hier, verveelt zich en zit daarom voortdurend te prutsen met de tijd.

Het ging er onlangs pittig aan toe in de raad bij de bespreking van de ontwikkelvisie Winkelsteeg. Waar wethouder Vergunst gelooft in kansen voor een mix van werken én wonen in dit gebied, vrezen VVD, CDA, PvdA en lokale partijen dat ruimte maken voor 3900 woningen hier veel bedrijven bedreigt en zal verjagen.

Woonwagenbewoners hebben rechten. Hun cultuur is beschermd. Na jaren geen nieuwe standplaatsen te hebben gekregen, lijkt het er nu eindelijk van te komen: een uitbreiding van maar liefst 25 plaatsen. Wat een weelde. Maar ja, beter iets dan niets.

Professor Nico Nelissen daagde onlangs burgers uit in enkele zinnen te omschrijven wat een goede stad is. Talloze Nijmegenaren reageerden. Ook ik zocht naar een omschrijving van mijn gevoel bij een stad. Wat zorgt ervoor dat een stad zijn inwoners bindt en uitdaagt. Wanneer voel je je prettig en thuis in een stad?

We hebben wat afversoepeld de laatste tijd. Da’s goed nieuws, ook voor de ondernemers in Nijmegen. Ze hebben het zwaar te verduren gehad en hopelijk komen ze er weer bovenop.

Nog wat onwennig fietsten we naar de stad ‘voor een hapje’. Het was dinsdag en de zomer had het land weer even verlaten. Aangezien ook meneer Covid naar elders was vertrokken, overheerste de verwarring. Was het nu wel of geen gewone doordeweekse dag?

Ik kijk nog eens goed naar de tekening van de brug. Een stevig ding is het waar je ook gemakkelijk overheen kunt rollen. Ik zie tenminste een kar met houten wielen, getrokken door paarden. Ja, ze konden wat, die Romeinen. Bijna twee millennia geleden legden ze een brug over de Waal die zo op het oog extreem toegankelijk was. Voor iedereen.