Hoe snel een mens vergeet. Het is dat een winkelier me er attent op maakte tijdens een praatje over kleding verkopen in coronatijden. Ooit kon je in Veenendaal gratis je auto parkeren.

Mijn gedachten dwaalden de afgelopen hete dagen regelmatig terug naar de zomer van 1976. Wat was het toen heet. Jarenlang teerden we op deze heetste zomer aller tijden, tot dat ergens in deze eeuw ook verleden tijd werd.

Je kan flink in de piepzak zitten als je niet uit kan sluiten dat je corona hebt. Alles zat mee op vrijdag 31 juli. Voor het eerst sinds corona kwamen mijn kleindochter (7) en kleinzoon (4) weer een weekend bij opa logeren.

7.768 dagen geleden stapte ik voor het eerst de redactie op van het Gelders Dagblad in Ede. Vrijdag trok ik in Rhenen voor het laatst de deur achter me dicht van de redacties Vallei en Rivierenland van De Gelderlander.

‘Pas op of we pletten je fiets’. Dat is een beetje de strekking van een bord dat vorig jaar in het centrum van Veenendaal stond.

Het was alweer een tijdje geleden dat ik in stadion De Wageningse Berg was geweest. Bij het passeren van het groenwitte bolwerk vroeg ik me altijd af wanneer de volgende keer zou zijn.

,,De woningmarkt in de Vallei staat enorm onder druk. Al jaren groeit het aantal woningzoekenden gestaag.” Het zou zomaar het begin kunnen zijn van een artikel uit de krant van deze week.

Eerlijk gezegd is de verjaardag van Veenendaal vorige week me volledig ontgaan. Ik was vast niet de enige, maar als lid van de lokale historische vereniging - en in het bezit van een boekenplank vol Veenendaalse naslagwerken - is dat toch wel een min-min.

De hagenpreken moeten terug. Daarvoor pleit Cora Otter van de ChristenUnie in Ede. Vijfhonderd jaar nadat calvinisten in het geheim samenkwamen, moeten de kerkgangers weer de paden op, de lanen in.

Met het leger heb ik niet zoveel. Vroeger helemaal niets. Het leek me alleen wel leuk om elke dag lekker te sporten als je in dienst moest.