Drutense baby’s ongedoopt, maar gezegend begraven: ‘Een monumentje is niet nodig’

Toen raakte hij in gesprek met ‘een lieve oude mevrouw’ in Druten. Hij was bij haar op ziekenbezoek. ,,Zij vertelde mij met hoeveel dankbaarheid ze terugdacht aan de avond, waarop haar man en mijn vader haar eerste, doodgeboren kindje, ergens op het kerkhof in alle stilte hadden begraven. In gewijde aarde dus. Een ontroerend verhaal, waarover mijn vader nooit heeft gesproken.”

Er is in Druten een discussie gaande over een eerbetoon aan deze kinderen die anoniem zijn begraven. Moet er een monumentje voor hen komen? En waar dan? Prisca van Egmond en Rietje Gerritse voeren er actie voor. Ze zijn betrokken bij de eigentijdse allerzielenvieringen Verbonden door Licht op de Drutense begraafplaatsen.

Rien Van Balveren, was koster in de Ewaldenkerk van 1942 tot 1975.  Hij werkte er ook als tuinman op het kerkhof en later in de pastorietuin.  ,,Hij was ook degene die de administratie van het kerkhof al die jaren heeft bijgehouden”, zegt zijn zoon Ton. ,,Er moest brood op de plank, maar van de kerk alleen konden wij niet leven, dus deed pa daarnaast ook nog werk als vertegenwoordiger van een uitvaartonderneming en een steenhouwer. Terwijl mijn moeder voor heel veel mensen uit ons dorp naai- en verstelwerk verzorgde.”