Corona slaat hard toe in Edes verzorgingshuis Gelderhorst: leger springt bij

De vele sterfgevallen valt het personeel erg zwaar: ,,Het hakt erin bij ons personeel. Met onze inwoners hebben we intensief contact, waardoor je ook een band opbouwt. Het is ontzettend heftig dat je zoveel van je inwoners ziet wegglijden’', vertelt Monte Gardenier, woordvoerder van het verpleeghuis. ,,Ons personeel is moe, en ze raken op.”

Met name de onzekerheid is uitputtend, vertelt de woordvoerder. ,,Als het over een week is afgelopen is er nog een eind in zicht. Maar dat is er simpelweg niet. We weten niet hoe lang dit nog gaat duren.’’

Een groot deel van het personeel zit momenteel ziek thuis. Het dragen van mondkapjes verstoort de communicatie voor de dove ouderen. Het maakt het voor hen moeilijker om elkaar te begrijpen, maar ook vreemden op straat. ,,Sommigen komen de deur zelfs niet meer uit”, vertelde medewerker Tobias de Ronde eerder in deze krant.

De hulp van defensie is ook daardoor hard nodig. ,,De verpleegkundige militairen hebben ervaring met extreem besmettelijke ziektes als corona. Toen Ebola uitbrak in Midden-Afrika heeft defensie ook geholpen bij de bestrijding van dat virus. Ze weten hoe ze structuur moeten aanbrengen. Het is geweldig dat ze die ervaring hebben, en ons hierin kunnen helpen.’'

Het hele verpleeghuis is nu verdeeld in schoon en besmet. Een ‘rode zone’. Cohort, wordt dat genoemd, vertelt Gardenier. Dat betekent dat je in de besmette zone naar een andere besmette afdeling kunt gaan, maar niet naar het schone deel. ,,Ook de liften zijn verdeeld. In de schone lift gaat voeding  naar boven, in de besmette lift gaat personeel naar beneden als ze klaar zijn met hun dienst. ‘’

Hoewel de uitbraak en de sterfgevallen heftig zijn, is het niet onverwacht: ,,Toen het virus in maart uitbrak vroegen we ons niet af óf het virus er zou komen, maar wanneer.’' Met mondkapjes werken was in het verpleeghuis een complicerende factor. ,,We werken met dove mensen. Veel mensen moeten liplezen om te communiceren. Een mondkapje is dan ontzettend vervelend. Je doet deze dan toch even naar beneden, terwijl het juist gevaarlijk is om elke keer dat kapje aan te raken.’’

Nu werkt het verpleeghuis met speciale spatschermen, faceshields. Ook dat is niet ‘waterdicht’: ,,Maar anders kunnen wij niet communiceren. Dan hebben onze inwoners helemaal geen leven meer. We willen mensen niet opsluiten. Daarnaast is ook een deel van onze medewerkers doof.”

Het blijkt moeilijk mensen te vinden die de kwetsbare doelgroep kunnen verzorgen. Toch kent de tragische periode ook een positieve kant: ,,Heel veel mensen melden zich nu aan om te helpen in ons verpleeghuis. Een docent nam contact met ons op: ‘Ik heb toch twee weken vrij’, aldus de docent. Dat is echt geweldig: dat is een echte kerstgedachte.’’

Defensie assisteerde in de eerste lockdown in ziekenhuis de Gelderse Vallei. Toen kon het ziekenhuis de stijging van het aantal besmettingen niet aan.