Een steekje los als je banden leksteekt

Een volwassen man die banden lek steekt. In mijn hoofd ontstaat dan kortsluiting. Hoe dan?  Alsof het jongetje dat vroeger de gameboy van een klasgenootje stuk trapte omdat zijn ouders er géén geld voor hadden, nooit geestelijk is opgegroeid. ‘Ik geen dure SUV rijden? Dan jij ook niet.’ Zo iemand neemt 'gedeelde smart is halve smart’ wel heel letterlijk.  Hoe zou zo iemand in de supermarkt lopen? ‘Ik geen dure wijn, jij ook niet.’ En daar knalt de fles op de grond. Of op straat: ‘Ik geen merkkleding, jij ook niet.’ En daar gaat je jas aan flarden. 

Bandenprikken is niet alleen zinloos, het is ook een zielig soort misdrijf. In de pikorde van strafbare feiten komt het nog onder het stelen van snoepjes uit de Kruidvat of het afpakken van speelgoed van kinderen in de zandbak. ‘Wat heb jij gedaan?’ ‘Bank overvallen. Jij?’ ‘Gevochten tegen iemand die drie koppen groter is. Jij?’ ‘Banden lek geprikt.’ De  stilte die volgt kun je uittekenen, de meewarige blikken kun je bijna proeven.

Tientallen jaren geleden was in onze wijk een bandenprikker actief. De onrust groeide, er waren al plannen voor een buurtwacht. Tot de huisarts op de stoep stond. Met zijn zoontje, dat trillend bekende dat hij met een vriendje de auto's had ‘behandeld'.  Met dat jongetje is het goedgekomen. Nu nog met deze volwassen vlegel.