Waterschap laat begroeiing in sloten staan om beter bestand te zijn tegen klimaatverandering

De Vallei kampt nog steeds met droogte. Na de warme droge zomer van vorig jaar is er nog onvoldoende regen gevallen om het grondwaterpeil aan te vullen. Het gevolg is dat beken droog komen te staan. ,,Neem de Lunterense beek’’, zegt de woordvoerster. ,,Die ligt wat hoger en is daardoor op grote delen stil komen te liggen. Het water stroomt niet meer. In de smallere, hogere delen is de beek zelf helemaal drooggevallen.’’

Het waterschap maait hier nu niet. ,,Omdat dan het risico ontstaat dat de beek helemaal droogvalt. We laten de begroeiing zo veel mogelijk staan. Als het dan regent, dan houdt de beek het water vast. Het stroomt in ieder geval minder snel weg. Om de droogte te bestrijden, willen het water in de beken zo lang mogelijk vasthouden’’, legt de woordvoerster uit.

Deze werkwijze is nieuw. Het waterschap noemt het wel ‘risico gestuurd maaien'. ,,We bekijken per watergang wat verstandig is’’, zegt de woordvoerster. Dat kan zijn dat de waterbodem maar gedeeltelijk wordt gemaaid en de taluds niet, of later of om de beurt. Met als gevolg dat in droge, hoger gelegen gebieden 60 tot zelfs 100 procent meer vegetatie in en langs watergangen staat dan vorig jaar. 

Het Waterschap Vallei en Veluwe heeft in totaal 2300 kilometer aan kanalen, sloten en beken.