‘Bureau 040'-agenten Maritio en Jens: ‘Beseffen jullie dat er in ieder politieuniform een mens zit?’

‘Een beetje een raar gevoel deze ochtend’, begint Jens zijn verhaal. ‘Een groep mensen die, nota bene, het 18 septemberplein gebruikte om vanuit daar de stad Eindhoven te slopen. De naam van het plein verwijst naar de bevrijding van stad, de dag waarop er voor Eindhovenaren een einde kwam aan een oorlog die wereldwijd tientallen miljoenen mensen het leven had gekost. Vele van die levens werden opgeofferd voor het verkrijgen van vrijheid. Jullie stonden er uit naam van die vrijheid?! Ik geloof daar niet in, vrijheid kent grenzen en sterft met chaos. Het plein leek een bewuste keuze, omdat het zogenaamd te vergelijken was met die verschrikkelijke oorlog. Lees een boek, doe wat aan je historisch besef, dan leer je hoe je met vrijheid om moet gaan.’

Ook Maritio steekt emotioneel van wal: ‘Mijn politiehart huilt’, schrijft hij. ‘Dit doet pijn en zorgt voor een brok in mijn keel. Wat is er allemaal gebeurd? Als ik dan de beelden van gisteren zie, dan snap ik het niet meer. Lieve inwoners van Nederland; beseffen jullie dat er in ieder politieuniform een mens zit? Een mens dat ook beperkt wordt in haar of zijn vrijheden. Een mens met gevoel, een mens met liefde en een mens met passie!’

Maritio geeft aan ook geraakt te zijn, niet alleen als agent, maar als mens. ‘Toen ik bij de politie ging werken wist ik ook niet dat ik in 2021 mensen zou gaan bekeuren omdat ze na 21:00 uur buiten zijn. En dat ik jongeren moet aanspreken omdat ze met een te grote groep bij elkaar staan buiten. Ook dat doet iets met mij als mens. De politie, de marechaussee, de handhavers en alle andere opsporingsambtenaren hebben de taak om de corona maatregelen te handhaven. Zijn wij dan degene waar jullie je woede op kunnen botvieren? Wij doen ‘slechts’ ons werk, met uiteindelijk één doel: Dat we allemaal zo snel mogelijk weer terug kunnen naar het nieuwe normaal. Waarin we weer uit eten kunnen, lekker sporten en genieten van een zonvakantie.’

Jens roept op lief te zijn voor hulpverleners: ‘Zullen we dan bij deze met elkaar afspreken dat we alleen wat vinden van de dingen waar we zelf invloed op hebben? En belangrijker: dat we lief zijn voor alle hulpverleners en mensen die de wereld momenteel draaiende houden. Met de invoering van de avondklok lijkt het alsof dat de druppel was die de emmer bij velen deed overlopen. We voelen het allemaal; het is een onwerkelijke tijd. Een tijd waarin we niet meer vrij zijn om te gaan en staan waar we willen. Een tijd waarin horecaondernemers al maanden dicht zijn. Een tijd zonder ‘uitlaatklep’ en ga zo maar door.’

Maritio spreekt tot slot nog zijn dankbaarheid uit: ‘Tot slot wil ik stilstaan bij alle collega’s van de ME. Jullie stonden er gisteren met een rechte rug en de borst vooruit. Jullie zorgden weer voor de rust in alle steden. Ik denk dat ik spreek namens heel Nederland: BEDANKT HELDEN!⠀

Jens sluit positief af:  ‘De nationale verontwaardiging na een dag als gisteren is dan weer enorm positief. Dat zegt mij dat het overgrote deel van de bevolking wel over goed gericht moreel kompas beschikt. Door alle berichtgeving lijkt het soms alsof zij in de minderheid zijn, gelukkig niet!

Overigens vraag ik mij wel af hoe die relschoppers vanmorgen zijn opgestaan; met trots? Opgewekt? Ik hoop op schaamte en spijt... ik zelf met wat buikpijn en strijdlust.’