De taal vieren tijdens een nachtelijke busrit door Eindhoven

Precies dat is wat De Nachtbus inhoudt: een rit door nachtelijk Eindhoven terwijl vier schrijvers en muzikanten de reizigers onderhouden met performances, optredens en voordrachten. Het is een idee van het Eindhovense literair platform Watershed, dat met allerhande activiteiten de literatuur - in de meeste brede zin - over het voetlicht brengt. Een busrit van bijna twee uur waar de literatuur wordt gevierd, past daar naadloos in.

Om gelijk in de sfeer te komen krijg je bij vertrek een heerlijk ouderwets kaartje in je handen gedrukt: uit 1995, het ontbreekt er nog maar aan dat het wordt geknipt. Dat ticket is bijna net zo oud als de bus zelf, die heerlijk diesel staat te pruttelen (voor één keertje mag het) en wordt bestuurd door Jan, lid van de Stichting Veteraan Autobussen, afdeling Brabant en desgewenst graag bereid de geschiedenis van bus 6778 uit de doeken te doen, tot en met het laatste schroefje desnoods. Fijn pak heeft ie ook aan…

Met zo’n dertig reizigers - inmiddels allemaal voorzien van een drankje - gaat het vervolgens naar Hotel Parkzicht, waar met gejuich de schrijvers en artiesten worden binnengehaald. En gaat dat gejuich over in gepast stilzwijgen als Lisette Ma Neza aftrapt met een van haar werken. Want de Belgisch/Nederlandse performer met Rwandese wortels heeft een taal die binnenkomt, fluisterend of zingend: maakt niet uit.

De Belgisch kampioene van Slam Poetry 2018 en een van de blikvangers op Festival Boulevard van dit jaar, begint met een ode aan de taal en dan komen er fijntjes voorgedragen zinnen voorbij als ‘Dit is een ode aan de overbodige woorden, die telkens broodnodiger worden’. Maar Neza, die heeft gezegd nooit iets met voorbedachte rade te schrijven, heeft het ook over kindermisbruik, over baarmoeders en over al die andere wezenlijke dingen die haar bezighouden - en dat zijn er gelukkig veel.

Net als in Den Bosch wordt de jonge dichteres ook nu begeleid door muzikante Michelle Samba en dat is een dikke plus, want die blijkt niet alleen thuis op cello en grote trom, maar weet ook wonderlijke geluiden te halen uit zoiets banaals als het bagagerek van de bus. En kan daarnaast ook nog eens prima zingen.

De Rotterdammer Derek Otte stapte gewapend met iPad en door hem geschreven bundels de bus in en presenteert zich als de meer traditionele dichter. Ofschoon ook hij houdt van poetry slam en in 2017 en het daarop volgende jaar stadsdichter van de havenstad was. De voormalige stotteraar en Sparta-fan maakt fraaie gedichten die wat lastig binnenkomen in de almaar slingerende en pruttelende DAF-bus; zijn relatief ingewikkelde gedichten vereisen een wat rustiger omgeving. Neemt niet weg dat pareltjes blijven hangen, zoals ‘Wie in verbazing durft te vallen, kan versteld doen gaan staan’.

Ricardo McDougal, beter bekend als Phreako Rico van de hiphopband Opgezwolle, later van het duo Rico & Sticks, voelt zich zichtbaar thuis in de steeds warmer wordende lijnbus. Hij rapt, zingt, en lacht zich een weg door zijn repertoire waarin zijn verslavingen belangrijk zijn, maar meer nog zijn vriendin en twee kinderen. Net als zijn voorgangers durft ook hij zich onvoorwaardelijk open te stellen in zijn dichtwerk en krijgt ook hij daar veel respect voor terug.

Terug bij Pand P ontmoeten PSV-supporters de reizigers van De Nachtbus, beide zijn tevreden: beter kan bijna niet op een zaterdagavond.

De Nachtbus, steeds om 20 en om 23 uur. Startpunt Pand P, Eindhoven. Op 24 september met Lize Spit, Joost Oomen en Lucky Fonz III; op 25 september met Babs Gons, Raoul de Jong en Tim Knol. www.watershed.nl.