-
PREMIUM
Column Ellen Willems Smac speelt sinds een week de hoofdrol in een ‘exclusief’ gerecht in China
Elleboogjes, een zak gesneden groenten, een zakje macaronikruiden en als kers op de taart een blik Smac. Kennen jullie deze ook nog? Zo’n hoog Unox-blik met absurd scherpe randjes met daarin gekookte varkensschouder met zout, water en suiker. Ik heb het al dertig jaar niet meer gegeten en ben ook niet van plan dat te veranderen. Maar het bestaat dus nog. -
PREMIUM
Wat doet huiskip Betty?
,,Doet die kip bij jullie wat?” De vrouw heeft me speciaal opgebeld om dit te vragen. Ik antwoord dat onze kippen allemaal tokken, meestal eens per dag een ei leggen en vooral de hele dag op zoek zijn naar eten. Flauw natuurlijk, want ze bedoeld of onze huiskip haar wat aan doet, natuurlijk. Maar ik vind het lastig om dat soort vragen serieus te nemen. -
PREMIUM
Column Ellen Willems De dark side
‘Mama is overgelopen naar de dark side.’ Het gaat over het avondeten waar vandaag wederom geen vlees aan is toegevoegd. Wel een ei overigens, maar dat telt niet, aldus de mannentieners. -
PREMIUM
De enige restrictie in het achterhoofd is die van geen drank meer na 20.00 uur
Het is kwart over zeven als we de fles witte wijn op tafel geserveerd krijgen. Een Grüner Veltliner uit Oostenrijk. Na een eind wandelen is het een weelde om aan te schuiven in een eetzaal van een fraai hotel. Of we een oester vooraf lusten? Het lijkt bijna als anders. -
column Bruno in Manhattan
Ristorante Bruno in New York. Ik kom daar voor het eerst met een gezelschap en twee dagen later met mijn lief alleen. Hartje Manhattan en de eigenaar Bruno Selimaj zelf verwelkomt mij met een handdruk. En weet zelfs nog mijn voornaam.
-
PREMIUM
COLUMN Ellen wil nooit meer terug naar het dilemma patat of chinees
Geweldig dat je in een stad Congolese pannekoeken, ramen uit Japan en organisch gevormde taarten kunt eten. Dat het vlees in rijpkasten aan smaak moet winnen en dat een deur verder alle wortels rauw op je bord komen. Eten als een onderdeel van een identiteit. -
PREMIUM
column Help die gastvrije mens die jou zo vaak verwarmde, bestel een afhaalmaaltijd of koop een cadeaubon
Een verse bloem, lekker warm gestookt, fijn muziekje, goede koffie, de vloeren geveegd. Personeel met een vrolijke toet in de zaak, de geur van lekker eten uit de keuken, verse taart op de bar. Het draagt allemaal bij aan dat gevoel van er even uit zijn. -
COLUMN Ellen Willems Dierenliefde is heel wat anders dan een konijn in een hokje
Ze wil graag met dieren werken. Want ze vindt dieren leuk. En daarom staat ze nu voor mijn neus.
-
PREMIUM
Column Piepersbedrog
De krieltjes van ons land zijn ietsje duurder dan de aardappels. Logisch, want die krieltjes zijn met de hand uit de kratten grote aardappels gevist. Want voor wie het niet doorheeft: een krieltje is geen ander soort aardappel, maar gewoon een klein gebleven aardappeltje. Een klein, jong aardappeltje met een nog niet zo ontwikkelde schil. -
column ellen willems Een verdwaalde bij overleeft de kou niet
Als bijen neonicotinoïden binnenkrijgen, raken ze hun oriëntatievermogen kwijt en kunnen ze de weg naar het nest niet terugvinden. Dan houdt het op. Ze overleven de kou niet, worden opgegeten en kunnen zich sowieso niet voortplanten. -
column We zijn klein en nietig, want zodra wij onze hielen lichten, neemt de natuur direct weer over
Een auto voor een uitgebrand huis in Oekraïne. Struiken groeien door de raamgaten heen. Een duif heeft een slordig nest gemaakt in de kofferbak. Of kijk naar het beeld van een verlaten dorp in de woestijn, waar de wind en het zand de huizen opeten en doen verdwijnen. -
PREMIUM
Column Ellen Willems De man maakt weer vuur
Ze woont hoog en luxe in Amsterdam en heeft tegenwoordig een huis in mijn geboortestreek. Het boshuisje noemt ze haar nieuwe hide away en het is haar gegund. -
PREMIUM
Broccoli toch? Ik antwoord dat het een bloemkool is
Ze heeft een glazige blik, drukt wat op het scherm voor haar en legt het ding opzij. De producten die na de kool op de band liggen, hebben een streepjescode. Altijd handig. Het ding met die witte roosjes en groene bladeren heeft die niet.
-
PREMIUM
column Nog lang geen bloemkool
Hebt u ook bloemkool? Ik moet haar teleurstellen. Ik heb nog lang geen bloemkolen. De vrouw is duidelijk teleurgesteld. Waarschijnlijk had ze haar zinnen gezet op een bloemkool vanavond. -
PREMIUM
COLUMN Het begon met een knabbeltje her en der... iets vreet aan mijn koolbladeren
Iets vreet aan mijn koolbladeren. Het begon met een knabbeltje her en der. Dat is prima, ik wil best delen met mijn omgeving, is het credo. -
Ei-tosti is een vinding in de ‘coronavakantie’
Wel eens een eit-tosti gegeten? Het begint met een witte boterham waar je een vierkant raam in snijdt. Het ‘venster’ bewaar je. Op de randen smeer je aan beide zijden boter, je bakt deze in de pan en tikt in het venster een eitje. -
PREMIUM
Column Een knoop in m'n maag als ik weer een varken naar de slacht breng
Voor de tweede keer keer breng ik een varken naar de slacht. Die zwarte met die witte poten gaat. Met een appel lok ik hem in de paardentrailer. Het ritje naar de slager duurt nog geen tien minuten en daar hobbelt hij nieuwsgierig de stal in.
-
COLUMN Ellen Willems Het voorjaar komt. Wie goed kijkt hoort en ziet haar al
Als het nu toch nog gaat vriezen, kunnen de varkens schaatsen. Het stukgewroete weiland met nog her en der een eiland van gras, is door de winterslange stortregens veranderd in een klotsende waterplas. -
PREMIUM
COLUMN Ellen Willems Piet belde me op zondagochtend. Om me uit te schelden voor trut
Het is zondagochtend en de telefoon gaat. Het is Piet. Ik ken hem niet en hij vraagt of ik het verhaal over de varkens heb geschreven. -
Column Ellen Willems Zielig was ze niet, integendeel, het kreng deed niks anders dan andere kippen pikken
De kippen leggen goed en de naakthalskip is leuk voor publiek. Over de haan is geen informatie bekend. Behalve dat hij gek op zijn kippetjes is, een rode kuif heeft en Herman heet. En zo arriveert op een dag een krat met gegeven gevogelte.
-
PREMIUM
Column Ellen Willems Rubber in mijn wijn
,,De wijn heeft aan het eind een wegtrekker. Een beetje rubberachtig.’’ De wijn ruikt naar pleisters, heb ik ook al wel eens iemand horen zeggen. En deze avond hoor ik ook het woord nagellakremover voorbij komen. Of wat te denken van wijn die ruikt naar gekookte kool of maiskorrels uit een blikje? -
PREMIUM
COLUMN Ellen Willems Na de horrorbrand lijkt het erop dat Straathof nog niet te stoppen is
Vijf megastallen met varkens in Nederland, acht stallen in Hongarije, tien in Duitsland en een heleboel in Roemenië. Het was de status van het varkensimperium van varkenshouder Adriaan Straathof vijf jaar geleden. -
PREMIUM
Column Ellen Willems De druk van een Michelinster maakt dat menig chef-kok die niet zo nodig hoeft, of zelfs teruggeeft
Rode vlekken in de nek en dagenlang slecht slapen. Een Michelinster krijgen is voor koks een erkenning van hun vakmanschap, en die waardering is fantastisch. Maar de ster behouden levert ook enorm veel spanning op. Want wat als je een ster verliest? -
PREMIUM
COLUMN Ellen Willems De varkens gaan over twee weken naar de slacht en komen terug in vacuümzakken
‘Ik neem aan dat je de tang ook even wilt gebruiken?’ Deze vraag alarmeert alles in mij. Twee van de vier varkens naderen de datum dat ze naar de slacht gaan. We laten de discussie of dat nu per se moeten even voor wat het is. Dat besluit is genomen.
-
PREMIUM
Een adempauze: heel misschien levert al die ellende ook iets goeds op
Een zieke vriend zit in een verplichte sociale opsluiting. Hoe hij zijn dagen doorbrengt? In zijn moestuin. Morgen ga ik piepers poten, meldt hij mij. -
PREMIUM
Column Een uiensoep graag. En nee, geen bitterballen voor hem
De man drinkt een bier uit een fles, dat hij langzaam in zijn bierkelk giet. De vrouw zit tegenover hem en heeft een glas witte wijn. Ze kijkt langs hem heen naar buiten, controleert of haar tas nog tussen haar voeten staat, drinkt een slok en kijkt dan naar het tafeltje naast haar. Hij blijft stoïcijns naar zijn bier kijken. Hoest een keer en verwerkt dat luid ademend en zuchtend. -
PREMIUM
Column Ellen Willems Het worstmoment gaf altijd het startpunt van een fijne kerst aan
We gingen lopend naar de kerk. Eindelijk in mijn nieuwe jurk met maillot met bescheiden glitter. Ook toen lag er nooit sneeuw met kerst, maar was het wel nattig. De man achterin de kerk verkocht de boekjes, die met kerst altijd een upgrade hadden ondergaan qua vormgeving. -
PREMIUM
COLUMN Ellen Willems Appie, stop alsjeblieft met de mini-huisjes en doe wat je ons belooft
Het waren in 2018 de letterlijke woorden van een woordvoerder van supermarktgigant Albert Heijn. Ik sprak hem toen over de Hamsterbollies, gratis weggeefbolletje gevuld met plastic balletjes, die in groten getale in vuilnisbakken en hondenmagen verdwenen. -
PREMIUM
Column Ellen Willems Aardappelen zijn een veelbelovend alternatief voor sporters
Een laat ontbijt in een brasserie in Utrecht met een kom dikke yoghurt met geroosterde granen, frambozen, rode bessen en aardbeien. En heel veel vogelzaad. Altijd mee oppassen met dit zaad, want wie de foodies-aanbeveling van drie eetlepels chiazaad per dag letterlijk ter harte neemt, neemt de kans bij de dokter te belanden met een gelbal in de slokdarm.
-
PREMIUM
Column Club Pinkus staat vast in geen enkele top 100
De barman draagt een zwart gilet, zwart pantalon en gestreken overhemd. Hij is duidelijk de zoon van de oudere dame en heer in de zaak, want ik hoor geregeld papa en mama als hij iets vraagt. Een hapje eten kan niet, alle tafels in de zaak zijn gereserveerd. Maar een pint drinken aan de bar mag natuurlijk altijd. -
PREMIUM
Column Ellen Willems Vandaag stond er ijs op de autoruit, dan zet ik traditioneel iets op zout
Een plank in de keuken is een rariteitenkabinet geworden. Met daarop bijvoorbeeld de eerste fles zelfgemaakte tabasco. Twee weken stond deze pot op het aanrecht, het deksel een beetje open, zodat ik het knetteren van de pepers op afstand kon horen. Ik heb het gezeefd en het heeft maanden in een afgesloten flesje in de koeling staan rijpen. Het ruikt ook goed, maar ik durf het niet te eten. -
PREMIUM
COLUMN Ellen Willems Stalkaars, goed tegen oorpijn en nervositeit
Een stalkaars. Zo heet de toorts die fier in de tuin is opgekomen. De majesteitelijke verschijning staat met heel veel lichtgele bloemen en viltige behaarde bladeren opeens naast de deur.
Meest gelezen
-
PREMIUM
‘Ik heb het bedrag voor mijn Nederlanderschap met liefde betaald’
-
PREMIUM
Veel lezers wilden hun plek in de wachtrij afstaan om Job eerder te kunnen vaccineren
-
PREMIUM
Dat lekken kan dus tactiek zijn en is een vast punt op de agenda van het crisisoverleg: ‘Dames en heren, wie lekt er?’
-
PREMIUM
Dwars door die avondklok heen gaan we ons verheugen op zo’n zomer van lome avonden in het park
-
PREMIUM
Het verschuiven van de politieke ethiek, de onaanraakbaarheid van het kabinet Rutte-nummer zoveel, dat is onbestaanbaar
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Het verschuiven van de politieke ethiek, de onaanraakbaarheid van het kabinet Rutte-nummer zoveel, dat is onbestaanbaar
-
PREMIUM
‘Ik heb het bedrag voor mijn Nederlanderschap met liefde betaald’
-
PREMIUM
Willen we echt dat de rechter de bondgenoot is van de overheid en de tegenstander van de burgers?
-
PREMIUM
Dat lekken kan dus tactiek zijn en is een vast punt op de agenda van het crisisoverleg: ‘Dames en heren, wie lekt er?’
