Ellen Willems. — Ellen Willems. © Jan Ruland van den Brink

De man maakt weer vuur

Column Ellen WillemsZe woont hoog en luxe in Amsterdam en heeft tegenwoordig een huis in mijn geboortestreek. Het boshuisje noemt ze haar nieuwe hide away en het is haar gegund.

Ellen Willems 09-09-20, 14:37

Ik begrijp het, als je mij in een stad laat wonen met enkel dorre grassprieten tussen de stoep en een overbevolkt park als groene omgeving, zou ik ook vluchten.

PREMIUM

Column

Korrels zonder gif

5 april Maximaal 5 bij 7 meter meet het stukje gazon. Met aan de achterkant een verhoogde border met hortensia’s op stam en geraniums, die de bodem moeten bedekken. Links betongaas met klimop erdoorheen gevlochten en langs de andere twee zijden tegels. In de categorie nette tuin en makkelijk bij te houden. Met een pindakaaspot tegen de schuurmuur voor de mussen en een vogelhuisje met rijgpinda’s voor de meesjes.
PREMIUM

Column Ellen willens

Bloemen uit kenia

8 maart Leuk, een bosje bloemen op tafel. De natuur in huis, zeg maar. Enig idee waar deze anjers vandaan komen, vraag ik de eigenaar van de bloemenkraam op de markt. Gewoon, van de veiling, antwoordt hij. Natuurlijk. En die kleine witte rozen in die plastic regenjasjes? Ook van Aalsmeer, dat snap ik inmiddels. Maar waar ze daarvoor waren? Waar de zon schijnt, antwoordt de verkoper. Rond de evenaar dus.
PREMIUM

Column Ellen Willems

Eigen asperge-lunch

6 mei Een lunch van zelfgeteelde asperges. Ik eet het vandaag. Een vergeten plant van de teler voor mij staat vol overgave te groeien. Op mijn bord liggen acht scheuten, die ik rauw met olijfolie, een beetje citroen en twee zachtgekookte eitjes eet.
PREMIUM

Column Ellen Willems

Vandaag stond er ijs op de autoruit, dan zet ik traditioneel iets op zout

4 november Een plank in de keuken is een rariteitenkabinet geworden. Met daarop bijvoorbeeld de eerste fles zelfgemaakte tabasco. Twee weken stond deze pot op het aanrecht, het deksel een beetje open, zodat ik het knetteren van de pepers op afstand kon horen. Ik heb het gezeefd en het heeft maanden in een afgesloten flesje in de koeling staan rijpen. Het ruikt ook goed, maar ik durf het niet te eten.
Column Ellen Willems

Het viertal heeft met de neus een comfortabel nest gebouwd

10 februari De wateraanvoer voor de varkens is afgesloten, dus dat betekent met gieters vanuit de keuken richting weiland sjouwen. Drie keer per dag moet ik de speciekuip opnieuw vullen, want het vriest pittig hard en ze gooien de bak om. Sinds een veearts tegen me zei dat een varken heel snel ‘verzout’ bij te weinig vocht, vind ik dat een angstaanjagend scenario.

160 Rode Baretten springen uit een vliegtuig boven de Ginkelse Heide