Zonder vetrandjes

Inderdaad, typisch iets waar je het jaar mee begint. Nooit gedaan, maar nu dus een keer wel. Het credo is trainen en veel eten, maar dan wel alleen dingen die op een lijst staan. En dat 28 dagen lang.

Zelf zie ik het als een soort reset. Her en der een vetrandje wegwerken inderdaad en iets minder achteloos met eten en lijf omgaan.

Mezelf houden aan het lijstje met producten lukt me heel aardig. Vlees, vis, groenten, fruit en zelfs kaas staan d'r op. Ik zie het als een soort uitdaging toch lekker te koken, maar dan met beperkte inhoud van de koelkast. Aan geraspte rauwe wortel als avondeten doe ik niet.

En, ik ben zeker geen heilige, maar als ik de plussen en minnen optel, kom ik zeker boven de streep uit. Pluspunten verdienen kan ook. Door niet meer dan twee koppen koffie per dag te drinken bijvoorbeeld.

Die punten heb ik nog niet mogen bijschrijven. En de punten die je kan verdienen met acht uur slapen per nacht, haal ik ook nooit. En zie daar de winst: een inzicht tussen die eerste leefregel en de tweede.

Heel handig gepland is deze hele uitdaging niet voor mij, want tegelijkertijd is daar de uitdaging in huize Willems van het verbouwen van het algehele sanitair. Dat betekent wekenlang slopers, loodgieters, timmermannen en tegelzetters aan de keukentafel.

Terwijl ik me tussen de middag verdiep in de achtergronden van de werkelijk megacalorierijke avocado die ik geregeld eet, komt de tegelzetter ook schaften. Koffie, is dan het credo. Met twee scheppen suiker graag. En een brooddoos gevuld met een brood belegd met leverworst en kaas.

Hij heeft overduidelijk geen last van ongewenste vetjes.