Zonder vetrandjes
Met ongeveer twintig sportmaatjes doe ik mee met een challenge. Het doel ervan is voor iedereen anders, maar het komt vooral neer op minder vetranden aan je lijf en je fitter voelen.
Delen per e-mail
Inderdaad, typisch iets waar je het jaar mee begint. Nooit gedaan, maar nu dus een keer wel. Het credo is trainen en veel eten, maar dan wel alleen dingen die op een lijst staan. En dat 28 dagen lang.
Zelf zie ik het als een soort reset. Her en der een vetrandje wegwerken inderdaad en iets minder achteloos met eten en lijf omgaan.
Mezelf houden aan het lijstje met producten lukt me heel aardig. Vlees, vis, groenten, fruit en zelfs kaas staan d'r op. Ik zie het als een soort uitdaging toch lekker te koken, maar dan met beperkte inhoud van de koelkast. Aan geraspte rauwe wortel als avondeten doe ik niet.
En, ik ben zeker geen heilige, maar als ik de plussen en minnen optel, kom ik zeker boven de streep uit. Pluspunten verdienen kan ook. Door niet meer dan twee koppen koffie per dag te drinken bijvoorbeeld.
Die punten heb ik nog niet mogen bijschrijven. En de punten die je kan verdienen met acht uur slapen per nacht, haal ik ook nooit. En zie daar de winst: een inzicht tussen die eerste leefregel en de tweede.
Heel handig gepland is deze hele uitdaging niet voor mij, want tegelijkertijd is daar de uitdaging in huize Willems van het verbouwen van het algehele sanitair. Dat betekent wekenlang slopers, loodgieters, timmermannen en tegelzetters aan de keukentafel.
Terwijl ik me tussen de middag verdiep in de achtergronden van de werkelijk megacalorierijke avocado die ik geregeld eet, komt de tegelzetter ook schaften. Koffie, is dan het credo. Met twee scheppen suiker graag. En een brooddoos gevuld met een brood belegd met leverworst en kaas.
Hij heeft overduidelijk geen last van ongewenste vetjes.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Column Ik haal een kruiwagen, zucht en haal moed en de eerste graspol naar boven
Het is dramatisch weer. Zeker een 9 op de schaal van deprimerend. Een lucht in 28 tinten grijs en net als ik het weggetje tussen de kale akkers in rijd en zo uit de auto ga stappen, begint een miezerige regen. Ik weet dat flink doorlopen en juist je schouders ferm naar beneden drukken dan het credo is, maar het lukt me vandaag niet. Ik sta miezerig in de miezer met opgetrokken schouders en de verkeerde schoenen aan. -
PREMIUM
Column Groots geschenk
Het zit in een plastic bakje waar voorheen Griekse salade in zat van de supermarkt. Een ander bakje, ik vermoed van de plaatselijke Chinees, is afgedekt met een stukje aluminiumfolie. Daarboven op liggen een mooi grijsgroen blad van een vetplantje en drie geplukte roze bloemetjes. Als een mooi stilleven en versiering van het geschenk. -
PREMIUM
Column Doetie volgt haar hart
‘Ik doe er niet meer aan mee’, zegt Doetie. Ze doelt op haar geiten in een kar stoppen en naar een slachtfabriek brengen omdat het zo moet. Omdat de regels haar dat voorschrijven. -
PREMIUM
Column Ellen Willems Bang voor de wolf
Het Nationale Park De Hoge Veluwe krijgt een nieuw publieksgebouw. Een plek waar bezoekers samen de schoonheid van natuur kunnen beleven, hoor ik de directeur van de Hoge Veluwe zeggen. -
PREMIUM
Column Strijd tegen de dikke kont
Cappuccino met magere geklopte melk en wat cacaopoeder en één blokje pure chocolade. Echt, het staat in het menu van een bekende Nederlander die bekendstaat om haar spelshowpresenteertalent en haar strijd tegen een dikke kont.
-
PREMIUM
Column De wolf zal ons goed doen
Een chi huahua met een kerstmuts en een labradoedel onder de kerstboom. De foto's van onze honden als een soort speelgoedbeesten komen rond de feestdagen weer voorbij. -
PREMIUM
Column Ellen Willems De ster in zijn hoofd
Zeker twintig bossen bloemen staan op de bar en de tafels in het restaurant. De zilveren snippers liggen her en der en een enorme houten plaat met daarop een ster staat bij de deur. Een verrassing van het personeel. Ze hadden ook een dj geregeld. De lege flessen champagne heeft de kok niet geteld, maar het waren er behoorlijk wat. Hij heeft er nog last van, in ieder geval. -
PREMIUM
Column Kaaskar met egard
Het vuur is al uren aan. Ik ben aan m’n vijfde glas wijn toe en aan het zesde gerecht. Heerlijk allemaal, maar het is zo warm gestookt in dit restaurant dat ik niet ontkom aan warme rode wangen en af en toe een onderdrukte gaap.