Cruciaal in coronatijd: deze Tukkers houden de regio draaiende

In de serie lees je verhalen over mensen met beroepen die op de landelijke lijst met ‘cruciale functies’ staan. Dat zijn niet alleen medewerkers in de zorg, maar eigenlijk alle functies die de basisvoorzieningen in het land draaiende houden. Denk bijvoorbeeld aan vuilnismannen, treinconducteurs, leraren en medewerkers van supermarkten.

De Twentenaren en Achterhoekers die in deze serie hun verhaal vertellen doen dat op basis van hun persoonlijke ervaringen. Maar ze staan symbool voor hun hele beroepsgroep, die in tegenstelling tot veel Nederlanders moet doorwerken in tijden van crisis.

De laatste dagen zaten er vaak maar vijf of zes mensen in de bus van buschauffeur Albert van der Blom uit Hengelo (60). Vakkenvullers, schoonmakers, verpleegsters. „We rijden voor de mensen die ons nodig hebben en die wij nodig hebben.” Maar sinds donderdag is Keolis doordeweeks overgestapt op de zaterdagregeling waardoor veel bussen één tot twee uur later rijden. Veel werknemers in de vitale beroepen kunnen volgens Van der Blom hierdoor niet meer op tijd op het werk komen.

Er is grote behoefte aan beveiligers. In ziekenhuizen, in gemeentehuizen en supermarkten, maar ook bij bedrijven. Gewapend met een temperatuurpistool meten ze al twee weken in loges of iemand koorts heeft of niet, zo merkt ook Tom Essink uit Almelo. „Vooral in de voedingsindustrie zijn ze heel huiverig, die willen alles uitsluiten. Boven de magische grens van 38 graden komen ze het pand niet in. We hebben er al een hoop weggestuurd.”

Kim Roelofs volgt het nieuws, leest medische publicaties en weet dat het coronavirus nog heftiger zal toeslaan. De afgelopen week voelt voor haar als een stilte voor de storm. Ze ervaart in de voorbereiding daarop de saamhorigheid die er altijd al wel is nóg sterker. „Niemand zeurt”, zegt ze. „Je weet dat je er hier niet alleen voor staat.”

Tot voor kort had vuilnisman Jeroen Klein Buursink wel eens het gevoel dat mensen op hem neerkeken. Nu vindt hij bedankbriefjes. „Mensen kijken opeens heel anders tegen je aan.”

„Iedereen vindt het maar normaal dat je vier keer per jaar op vakantie kunt gaan. Dat winkels altijd vol liggen. Tegenslagen horen bij het leven. Misschien leert corona ons wel de kleine dingen meer te waarderen”, zegt boer Erjan te Biesebeek uit Eibergen.

Wijkagente Lianne Ekkel heeft het deze dagen ongewoon rustig. „Het lijkt wel alsof mensen ineens zelf hun problemen kunnen oplossen.” Vorige week nog moesten haar collega’s bij de drogist in het winkelcentrum een woedende man inrekenen. Hij wilde drie flesjes neusspray kopen, maar kreeg bij de kassa te horen dat twee het maximum was. De man was daar zo kwaad over dat hij alle drie de flesjes op de grond kapot gooide.