„Ik ben lange tijd bestuurslid geweest voor de Vrouwen van Nu Enschede/Lonneker. Eerst van 1996 tot 2012 en toen van 2013 tot 2020. Ik begon in 2013 weer omdat wij krap zaten in bestuursleden. Hen vinden is zo lastig. Ik ben daarnaast ook actief in de Culturele commissie en de filmclub. Ik kreeg de speld op de jubileumviering van Vrouwen van Nu in Apeldoorn, vorige week.”

„Heel bijzonder. En ik heb alleen maar gewoon mijn best gedaan. Dat ik zo geëerd wordt, maakt mij erg blij. Het is een mooi speldje.”

„Ik werd jong lid, zo rond mijn 28ste. Ik kom van het platteland en dan is Vrouwen van Nu, dat sinds 1930 bestaat, een mooi initiatief om andere vrouwen uit de omgeving te ontmoeten. Ik draag het een warm hart toe. Voorheen had de vereniging de ontwikkeling van de vrouw als doel, maar nu heeft het vooral een sociaal karakter. Ik denk dat dat komt omdat we dat doel een beetje bereikt hebben.”

„Ik had haar nog nooit ontmoet. We waren met tien vrouwen uit tien provincies, verdeeld over vier tafels. Ze bleef steeds 7 minuten per tafel. Dat ik als boerenmeisje uit Buurse mocht praten met de oud-koningin maakte het heel bijzonder.  En ze luisterde goed. Ze vroeg, naar aanleiding van de speech directrice Carla Wijers, waarom Vrouwen van Nu pas in 2014 fuseerde met de Katholieke Vrouwenbond. De verschillen zijn toch al verdwenen, vroeg ze. Dat is een goede vraag.”