De herinneringsavond is georganiseerd door de mensen van Varvik Uitvaartzorg, voor de nabestaanden van overledenen waarvoor zij de uitvaart hebben geregeld. Van veertig overledenen zijn er mensen gekomen. De namen van alle veertig worden met respect voorgelezen, terwijl voor iedereen een kaars wordt ontstoken. Verder is er muziek, wordt er door uitvaarleiders kort gesproken en leest Iris haar gedicht: „Dan komt de vogel met een lied. Je hoort hem maar je ziet hem niet. En als hij voor je heeft gezongen, dan vliegt hij weg met jouw verdriet.”

Petra Rompelman is gekomen om stil te staan bij de dood van haar schoonmoeder Marleen (81), die vorig jaar november overleed. Haar dochter is mee, de rest van de familie is thuisgebleven. Petra: „Maar ik vind dit heel waardevol. Het is voor ons twee toch een stukje verwerking. Ik kon goed met mijn schoonmoeder. Ik ging elke week naar haar toe. Dat heb ik vooral de eerste tijd gemist. Het is fijn om even bij haar stil te staan.”

Zo was iedereen met z’n gedachten bij het eigen verdriet en verlies, maar gaf de aanwezigheid van anderen toch het gevoel van saamhorigheid. Jan Schaart en zijn vrouw Marianne waren er om zijn moeder te herdenken, die vorig jaar op 97-jarige leeftijd was gestorven. „Ik heb er vrede mee, maar het is toch je moeder. En het is mooi om bij haar stil te staan met anderen, die ook een verlies hebben geleden. Je voelt iets gemeenschappelijks.”

Het was de tweede keer dat Varvik Uitvaartzorg deze bijeenkomt verzorgde. Vorig jaar kon het niet doorgaan vanwege de coronamaatregelen.