Marieke ter Brugge bouwt met liefde aan de stad: ‘Enschede heeft dat ruwe. Zeg nou zelf: Deventer, een tikkie tuttig toch?’

„Ik ben geboren en getogen tussen Enschede en Buurse, op het platteland. Een warm nest. Mijn ouders hebben al vroeg het boerenleven gedag gezegd. Ze hadden een veehouderij, ze zijn ermee gestopt in de tijd van de ruilverkaveling. Het was uitbreiden of iets anders gaan doen. Mijn vader - ik weet wel zeker dat de beslissing moeilijk was - is bij een bedrijf in landbouwmachines gaan werken.”

„Ik ken alle facetten van Enschede. Ben aan De Posten naar de lagere school gegaan, heb op Scholengemeenschap Zuid gezeten, de UT, ben tien jaar weggeweest, weer teruggekomen en woon nu in noord. Enschede is echt mijn stad. Alles is aan boord. We hebben heel veel stedelijke voorzieningen, maar ook dorpse allure. Hier kun je ’s middags nog bedenken wat je ’s avonds gaat doen in plaats van dat je maanden van tevoren een restaurant moet reserveren. Alle spontaniteit gaat er dan uit, toch?”

„Enschede heeft duidelijk twee kanten. Dat dorpse, het noaberschapgevoel is er zeker. Maar ook dat ruwe kantje. Er valt veel te ontdekken, er is ruimte om je te ontwikkelen en uitgedaagd te worden. Zo ben ik zelf ook. Ik vind het enorm gezellig om naar mijn buurtbarbecue te gaan, maar ik houd ook erg van vernieuwing en avontuur. Die combinatie vind ik hier, dat maakt deze stad fantastisch.”