Corine kocht per ongeluk een kinderpyjama voor 45 euro: ‘Met een stalen gezicht heb ik hem betaald’

Wanneer speelde dit?
,,In 2001. Het was de tijd dat de gulden naar de euro ging. Ik was net trotse moeder van een heerlijk klein meisje, dus moesten er ook kleertjes komen.’’

Dus je kocht veel voor haar?
,,Dat viel wel mee. Mijn zus heeft ook twee meisje, die net iets ouder dan de mijne zijn, en daar kreeg ik altijd heel veel kleren van. Heerlijk en superhandig, want dat scheelde mij veel geld. Die pyjama was dan ook echt een uitzondering op de regel.’’

Waar kocht je ‘m?
,,In Scheveningen was een heel leuk kinderkledingwinkeltje. Daar zag ik het: een fantastisch, lief, schattig roze pyjamaatje. 45,00 stond er op. In de meeste winkels waren de prijskaartjes dubbel geprijsd: in guldens en in euro’s. En ik zat met mijn gedachten nog in het gulden-tijdperk. Ik dacht nog: 45,00 gulden is wel veel geld voor één pyjamaatje. Maar hij was zo schattig. Dus ik besloot het gewoon voor een keer te doen.’’

En toen?
,,Toen kwam ik bij de kassa en hoorde ik de cassière zeggen: ‘Dat is dan 45,00 EURO mevrouw.’’’

Waarom hing je hem niet terug?
,,Ik weet het niet! Schaamte? Misschien heel stom, maar als je eenmaal aan de kassa staat, ga je het toch niet teruggeven omdat je het te duur vindt. Met een stalen gezicht heb ik hem betaald. Maar in mijn hoofd rekende ik om: 90 gulden voor een klein stukje stof! Belachelijk natuurlijk.’’

Heeft ze er lang plezier van gehad?
,,Elke avond heb ik mijn dochter dat pyjamaatje aangedaan. Tot ze er bijna uitknapte, haha. Ik kocht kleren voor mijn kinderen wel altijd iets te groot, zodat ze er in konden groeien. Nou dat heeft ze geweten. Kinderen groeien snel uit hun kleren, maar mijn dochtertje helemaal; die was later ook altijd de langste in de klas. Dus het plezier was van korte duur. Ik denk dat ze hem een half jaar heeft kunnen dragen.’’

Daarna kon je ‘m weggooien?
,,Het was kwaliteit. Hij was nog helemaal goed toen zij er niet meer inpaste. Ik heb ‘m aan mijn buurmeisje gegeven, met wie ik min of meer samen ben opgegroeid. Zij had net na mij een meisje gekregen. Het voelde fijn dat iemand er nog van kon genieten.’’

Ben je nog weleens teruggegaan naar dat winkeltje?
,,Nee. Ik keek alleen nog maar in de etalage als ik er langs liep. Ik was bang dat als ik naar binnen zou gaan, ik weer met zoiets schattigs, maar veel te duurs naar buiten zou lopen.’’

Wat leerde je ervan?
,,Dat je jezelf best wel eens mag verwennen. Het was geen miskoop en het stond haar echt schattig. Maar dat omrekenen naar wat iets in euro’s kost, dat moet ik nu wel eens gaan loslaten. Dat doe ik eigenlijk nog steeds en dat slaat nergens meer op. Ik denk altijd dat het nog niet zo lang geleden is, maar dan zie ik mijn meid van 22 jaar en weet ik: de tijd van de gulden en peperdure roze pyjamaatjes ligt al lang achter ons.’’

Wil je op de hoogte blijven van handige tips om met je geld om te gaan en geïnspireerd raken hoe anderen hun financiën regelen? Volg ons dan op Facebook en Twitter!