In een column in de Washington Post deelt Alan Braid, een gynaecoloog en verloskundige uit de Texaanse stad San Antonio, waarom hij alsnog tegen de wet in een abortus heeft uitgevoerd bij een vrouw die al langer dan 6 weken zwanger was. ‘Ook voor mij is het riskant’, schrijft hij, ‘maar het is iets waar ik sterk in geloof.’

De patiënt zat nog in haar eerste trimester, vertelt Braid, maar was wel langer dan 6 weken zwanger. ‘Ik deed dit omdat ik een plicht had om voor deze patiënt te zorgen, om voor alle patiënten te zorgen, en ze heeft het fundamentele recht om deze zorg te ontvangen.’

In de omstreden SB8-wet staat dat een arts geen abortus meer uit mag voeren als er een hartslag te detecteren is, iets wat rond de 6 weken zwangerschap mogelijk is. Als iemand vermoedt dat een arts zich niet aan de wet heeft gehouden mag diegene de betreffende arts en iedereen die de vrouw heeft geholpen aanklagen. Er zijn geen uitzonderingen voor verkrachting of incest.

Geëmotioneerd vertelt de gynaecoloog over zijn vroegere jaren als arts. ‘Op 1 juli 1972 werd ik coassistent in de gynaecologie en verloskunde bij het San Antonio Hospital. Abortus was toen in feite illegaal in Texas, behalve als was bevestigd dat de vrouw suïcidaal was.’ In 1973 veranderde de situatie toen het hooggerechtshof in de omstreden Roe v. Wade  uitspraak abortus een grondrecht bevond. ‘Dit maakte het voor mij mogelijk om mijn baan goed uit te kunnen voeren.’

Nu ziet hij dat in korte tijd de klok weer teruggezet is. ‘De nieuwe wet maakt 80 procent van de abortussen die we eerst uitvoerden illegaal. Als wie dan ook denkt dat ik de wet heb overtreden, kan diegene mij aanklagen voor 10.000 dollar, en met mij iedereen die de vrouw heeft geholpen inclusief degene die haar naar de kliniek heeft gereden. Voor mij is het opnieuw 1972’.

Dat Braid aangeklaagd zou kunnen worden was voor hem geen reden om een vrouw haar recht te ontnemen. ‘Ik begreep volledig dat er rechtelijke consequenties zouden kunnen zijn, maar ik wilde ervan verzekerd zijn dat Texas niet met deze ongrondwettelijke restricties wegkomt zonder dat het getest wordt’.

Braids klinieken hebben zich aangesloten bij de federale rechtszaak om SB8 een halt toe te roepen, en hij hoopt hiermee een begin te maken. ‘Ik heb dochters, kleindochters, en nichtjes. Ik geloof dat abortus een essentieel deel is van de gezondheidszorg. De afgelopen 50 jaar heb ik mensen behandeld en geholpen. Ik kan niet stilletjes toekijken hoe we terugkeren naar 1972’, sluit Braid af.