Huidsensor voor diabetespatiënt voorkomt nare vingerprik én hypo

Al jaren is er discussie gaande over de betrouwbaarheid en betaalbaarheid van glucosemeter Free Style Libre, die een alternatief moet bieden voor de nare vingerprikken. Tot nu toe wordt dit meetsysteem alleen vergoed voor een paar duizend volwassenen en kinderen met diabetes type 1.

Diabetes-expert Henk Bilo van het Isala Diabetescentrum in Zwolle constateert nu uit eigen onderzoek dat een veel grotere groep diabetespatiënten baat heeft bij de glucosemeter. Hij deed onderzoek onder zevenhonderd diabetespatiënten die een jaar lang het meetsysteem in gebruik hadden. Zij hoefden niet meer dagelijks in hun  vinger te prikken, maar kregen een huidsensor in de bovenarm, die de bloedsuiker de gehele dag meet en doorgeeft aan de smartphone.

De gebruikers merkten vooral dat hun kwaliteit van leven erop vooruitging. Hun glucosewaarden waren stabieler en driekwart gaf aan minder hypo’s te hebben. Een hypo is een te lage bloedsuikerspiegel, waardoor de patiënt duizelig wordt of in het ergste geval in coma raakt of overlijdt. 

Een vingerprik is volgens Bilo nog altijd de nauwkeurigste manier om bloedsuikerwaarden te meten, omdat je direct in de bloedbaan prikt. Maar dit doe je gemiddeld maar vier tot zes keer per dag. ,,Vergelijk het met rijden in een geblindeerde auto, waar je af en toe je hoofd uit het raampje steekt om te zien of je nog op de weg zit. De glucosemeter houdt de hele dag door gegevens bij, waardoor de patiënt de trend van de afgelopen uren ziet. Hierdoor kan hij beter inschatten wanneer hij insuline moet spuiten, of bijvoorbeeld het eten moet aanpassen’’, legt de onderzoeker uit.

Door het gebruik van de huidsensor daalde het arbeidsverzuim van 18,4 procent naar 7,7 procent en het aantal ziekenhuisopnames van 13,8 procent naar 4,7 procent. Ook gaven gebruikers aan dat hun sportprestaties verbeterden, doordat ze sneller hun suikertekort konden aanvullen door iets te eten.

Het onderzoek werd uitgevoerd door Diabetescentrum Isala, Diabetesvereniging Nederland, Zilveren Kruis en stichting BIDON. Hoofdonderzoeker Bilo biedt de studieresultaten binnenkort aan het Zorginstituut Nederland aan, in de hoop dat de vergoeding beschikbaar wordt voor een bredere groep patiënten. 

Volgens Bilo is de huidsensor met name nuttig voor type 1-patiënten die met intensieve insulineschema’s moeten werken en die ondanks alle inspanningen toch geen stabiele suikerinstelling hebben, zo’n 40 duizend mensen. De huidsensor kost jaarlijks zo’n 1600 euro. De ouderwetse methode met vingerprikken is drie keer zo goedkoop.