Nederland gooit massaal diesels in de verkoop door strengere milieu-eisen en fors hogere motorrijtuigenbelasting. De vervuilende auto’s gaan op grote schaal de grens over, vooral richting Oost-Europa. Diesel-occasions zijn in Nederland bijna onverkoopbaar, of de particuliere verkoper moet genoegen nemen met een laag bod van de Nederlandse handel.

Vooral leasemaatschappijen spinnen garen met het exporteren van occasions naar het buitenland. Export naar een land binnen de Europese Unie levert de maatschappijen juist geld op: ze kunnen een deel van de belasting op personenauto’s en motorvoertuigen (bpm) terugvragen, zodra de auto niet meer in Nederland geregistreerd staat.

Dat gebeurt dan ook volop: de Belastingdienst keerde in 2019 ruim 230 miljoen euro uit aan bpm-teruggaaf, blijkt uit opgevraagde cijfers. Dat is 30 procent meer dan in 2015, toen nog 180 miljoen aan bpm werd teruggegeven. De Belastingdienst spreekt van ‘ongewenste praktijken’.

Oost-Europese handelaren bieden particulieren meer, maar schuimen ook de Nederlandse handelsbedrijven af, op zoek naar geschikte auto’s. Voor diesels geldt dat er in 2019 tienduizenden voertuigen naar Oost-Europa gingen, zo blijkt uit cijfers die onderzoeksredactie Het Schone Oosten van deze krant heeft opgevraagd.

Opvallend genoeg gaan er ook steeds meer diesels naar Duitsland. Het vermoeden van de Belastingdienst is dat dit te maken heeft met het bestaan van een ‘Duitse sluiproute’ om bpm terug te vragen. Speciale Nederlandse dienstverleners in de auto-industrie bieden leasemaatschappijen tegen vergoeding aan grote partijen auto’s middels een zogenoemde Kraftfahrzeugbrief naar Duitsland te exporteren. Vervolgens wordt de gehele procedure voor bpm-teruggave afgehandeld.

Een woordvoerder van de Belastingdienst zegt dat de dienst de controle op het exporteren en registreren van een auto naar een en hetzelfde EU-land vanaf volgend jaar opvoert. „Dit moet de ongewenste praktijk tegengaan dat Nederlandse exporteurs in grote getale auto’s op een Duits kenteken zetten, om deze vervolgens vanuit Nederland rechtstreeks naar een ander EU-land te exporteren en de bpm terug te vragen bij de Nederlandse fiscus.”