Runderen langs Waal zitten vol gif, verkoop van ‘oervlees’ stilgelegd

Deze grote grazers worden namelijk ook geslacht voor consumptie. De verkoop van dat vlees is voorlopig stilgelegd. 

De hoge doses dioxines bij de dieren zijn aangetroffen bij runderen die grazen aan de Kaliwaal bij Boven-Leeuwen en rond slot Loevestein bij Poederoijen. Er zijn sterke aanwijzingen dat de dieren besmet zijn geraakt door vervuild bodemslib van de rivier dat bij hoog water in de uiterwaarden is terechtgekomen, bevestigt de NVWA aan Het Schone Oosten, de onderzoeksredactie van De Gelderlander, De Stentor en de Twentsche Courant Tubantia.

Bij het grazen krijgen de dieren deze stoffen binnen. De keuringsdienst onderzoekt nu of grazers in deze en andere uiterwaarden nog door mensen veilig gegeten kunnen worden.

Op tientallen plekken langs de grote rivieren grazen runderen en paarden in natuurgebieden. Als deze kuddes te groot worden, gaat een deel meestal naar de slager. Ook reguliere boeren laten hun vleeskoeien grazen in de uiterwaarden van de Waal, Maas, Rijn en IJssel. 

De NVWA onderzocht in maart en juni partijen vlees uit verschillende natuurgebieden waar de stichtingen Free Nature en Taurus het hele jaar door grazers laten lopen.

Vlees van Free Nature uit de buurt van slot Loevestein bleek te hoge waardes dioxines en pcb’s te hebben. Vlees uit andere gebieden niet. Free Nature heeft hiervan volgens directeur Roeland Vermeulen alle 300 klanten bericht en is voorlopig gestopt met de verkoop van al dit ‘wildernisvlees’.

Bij Taurus bleken de levers van geslachte runderen uit de Kaliwaal, bij Boven-Leeuwen, te veel dioxines te hebben. Die waren echter niet voor menselijke consumptie bedoeld, het vlees was wel in orde. Bij Taurus is slacht de komende maanden niet aan de orde, zegt directeur Ronald Goderie. Daarna zal alleen gekeurd ‘wildrundvlees’ uit de uiterwaarden op de markt komen.

Dioxines zijn zeer giftig. Ze kunnen bij mensen de vruchtbaarheid aantasten en in hoge doses kanker veroorzaken. Ze komen steeds minder voor in het milieu, maar in de bodems van de grote rivieren zitten nog hoge doses.

,,Deze vervuiling is wel plaats- en tijdgebonden. Het betekent niet dat alle grazers in uiterwaarden dezelfde hoeveelheid dioxines binnenkrijgen. Dat maakt dit onderzoek zo lastig’’, zegt een woordvoerder van de NVWA. 

Ook wordt onderzocht of dioxines en pcb’s afkomstig kunnen zijn uit verontreinigd slib dat in voormalige zandafgravingen wordt gestort. Het is nog niet bekend wanneer het omvangrijke onderzoek is afgerond.