Nijmegenaar na 44 jaar tbs vrijgelaten: een van de langste behandelingen van Nederland

De Nijmegenaar werd in maart 1979 veroordeeld tot zes maanden cel en tbs met dwangverpleging. Hij had in Leeuwarden geprobeerd een vrouw te verkrachten. De man was toen nog minderjarig en bleek aan diverse stoornissen te leiden.

Gemiddeld duurt een tbs-behandeling zo'n acht jaar voordat iemand weer veilig de maatschappij in kan, maar grofweg een kwart van de veroordeelden is er na vijftien jaar nog niet klaar mee. In een klein aantal gevallen komen tbs-gestelden nooit meer vrij.

Jarenlang werkte de man niet goed mee aan de behandelingen. De man kwam na verloop van tijd op de longstay-afdeling terecht, waar het er normaal gesproken tamelijk uitzichtloos begint uit te zien. Er was weinig vertrouwen meer dat de man ooit nog de maatschappij in zou kunnen. Juist op de longstay - waar hij in 2015 belandde - zette de man de knop om toen uitzicht op verlof tóch in het vizier kwam. Na 44 jaar behandelen in verschillende klinieken lukte het zo toch om de tbs tot een einde te brengen. De man is uitbehandeld. Er is geen gevaar meer op herhaling.

De man zat inmiddels al zo'n twee jaar niet meer in een kliniek: de laatste waar hij zat was de Pompekliniek in Nijmegen. Maar de Nijmegenaar stond nog onder toezicht en woonde onder voorwaarden op zichzelf. De terugkeer naar de maatschappij is uiteraard moeizaam. Een baan zal er niet meer in zitten, de man doet vrijwilligerswerk.

De officier van justitie sprak tijdens de laatste zitting in de rechtbank Leeuwarden (waar wel of niet verlengen van de tbs werd besproken) over ‘een bijzonder moment’. ,,Ik denk dat veel mensen na een tbs-maatregel van zo’n lange duur zouden denken: ‘Het is wel goed zo, laat maar’. U niet, u hebt er voor gekozen om uw problemen aan te gaan. Die complimenten wil ik ook maken aan uw begeleiders. Ook zij hebben het niet opgegeven.”

Volgens advocaat Van der Goot wilde de man per se dat de rechter een einde zou maken aan zijn tbs, dat het niet alleen een besluit van de officier van justitie zou zijn.

In het vonnis werd het uithoudingsvermogen van de man geprezen: ‘De veroordeelde heeft laten zien dat hij door zijn uithoudingsvermogen de terbeschikkingstelling tot een goed einde heeft weten te brengen’.

Bekijk onze nieuwsvideo’s in onderstaande playlist: