Schrijver Paul Teunissen verbrak het contact met zijn moeder, in de hoop dat ze de fles zou laten staan; toen overleed ze

Paul Teunissen liet zijn moeder per brief weten dat ze moest stoppen met drinken. Elke zes, zeven weken liepen de spanningen bij haar zo hoog op dat ze geen andere uitweg zag dan naar de fles te grijpen. Thuis in Loil lag ze dan dagen verdoofd op bed. Paste ze haar gedrag niet aan, dan zou hij zich niet meer laten zien, liet Teunissen haar vanuit zijn woonplaats Amsterdam weten. De schrijver voegde de daad bij het woord en nam vijf maanden achtereen zijn telefoon niet op als zijn moeder belde. Hij ging niet bij haar langs, want hij moest streng zijn. Het was voor haar eigen bestwil.

Tot onverwacht het dramatische telefoontje kwam van zijn zus: moeder was overleden. De drank had haar de das om gedaan. ,,Ik was totaal uit het veld geslagen”, zegt Teunissen, nu 24 jaar later. ,,Ik had die drankzucht van haar jarenlang aangezien en was ten einde raad. Door het contact te verbreken, dacht ik het goede te doen. We waren ontzettend aan elkaar verknocht en misschien zou het gemis haar het zetje geven om de fles te laten staan. Maar zo is het niet gegaan. Ik heb daar heel veel moeite mee gehad. Rationeel gezien heb ik het goede gedaan, vind ik. Maar emotioneel ligt het anders.”

De in Zevenaar geboren Paul Teunissen heeft nu de roman Moeder wist niet beter geschreven, opnieuw in de vorm van een brief aan zijn moeder. Deze keer om alles nog eens op een rijtje te zetten en nog één keer uit te leggen waarom hij heeft gedaan wat hij heeft gedaan. ,,Ik heb amper iets verzonnen, dit is voor meer dan 90 procent precies zo gebeurd.”