-
PREMIUM
Column Irene van der Aart Mijn moeder wilde begraven wilde worden, omdat ze geboren is op het kerkhof in Bergen op Zoom
Ik was met mijn schoonzus bij het graf van mijn moeder. Het lag er netjes bij: er was duidelijk net geschoffeld. Ook stond er een zwart bordje met haar naam, geboorte- en sterfdatum. We vroegen ons af wie dat er neerzette: mijn zus had er niets over gezegd. -
PREMIUM
Ik hoop dat de babyluier in juli weer gewoon naar poep ruikt
De dag dat ik mijn nichtje besmette met corona vertelde ze dat ze zwanger was. ,,In de zomer kan ik jou en de baby vast weer knuffelen en besnuffelen!’’, riep ik blij. Ze had heerlijke soep gemaakt: ,,Raad eens wat erin zit?’’ Ik proefde en rook pompoen, sinaasappel, gember en kaneel. -
PREMIUM
Column Irene van der Aart Liefde overwint geen ziektes, anders zouden onze geliefden nog leven
Toen ik hoorde dat ook ik corona had, dacht ik: ‘Als Boer maar niet benauwd wordt’, en: ‘Als we maar geen extra druk veroorzaken op de zorg’. Daarna zei ik: ‘Nu we in quarantaine zitten, kunnen we mooi de koelkast schoonmaken’. -
PREMIUM
column irene van der aart Vreemd dat supermarkten profiteren van het gehamster in coronatijd terwijl boeren produceren rond de kostprijs
Ik krijg de laatste weken veel media-aandacht voor mijn boek Uitgemolken. Ik vertel elke keer dat Boer blij is dat hij geen boer meer is. Omdat het niet leuk is om elke dag te werken terwijl je bijna niks verdient en je voortdurend onder vuur ligt. -
PREMIUM
Column De wereld is gepolariseerd, daar kun je Trump de schuld niet van geven
In 1986 studeerde ik Europese studies, met als keuzevak Amerikanistiek. Ik geloofde niet in de American Dream, maar was wel gecharmeerd van het recht op grote dromen. Het Hollandse 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg' sprak me minder aan.
-
PREMIUM
Column Ik hoorde gestommel in de opnamestudio: ‘Sorry, ik was een tijd weg. De politie kwam controleren’
In dit onbarmhartige jaar, waarin de meeste optredens wegvielen, had ik één geluk: mijn uitgever vroeg of ik mijn nieuwe boek vóór Sinterklaas kon uitbrengen. Als ik niet had geschreven dit jaar, was het wel pijnlijk geworden allemaal; de meeste collega's zitten werkloos thuis. -
PREMIUM
Column Irene van der Aart Carola wil het voor iedereen goed doen, maar weet dat dat niet gaat lukken
Het is een jaar geleden dat onze laatste melkkoeien werden opgehaald. Toen Boer stopte, verkocht hij zijn fosfaatrechten aan een andere melkveehouder, nadat de overheid eerst 20 procent van die rechten afroomde: een inkrimping van de veestapel dus. -
PREMIUM
Column Irene van der Aart Er is niets gewoons aan de overstap van gangbare naar biologische landbouw
Ik was deze zomer aan het werk op expressielandgoed Charme. Er wordt voor de medewerkers gekookt. Vijftien jaar geleden vroeg de kok op de eerste dag: 'Zijn er vegetariërs?'
-
PREMIUM
Column Irene van der Aart Ik verheugde me op mijn eerste samenwerking met een groep Achterhoekers
Twee maanden geleden zaten twee theatermakers op de bank te balen dat al hun theaterprojecten voor dit jaar zijn gecanceld. Ze trokken de stoute schoenen aan en namen contact op met vakantiepark De Twee Bruggen in Winterswijk. Of ze er een muziektheatervoorstelling mochten maken. -
PREMIUM
Column We roepen vrolijk het codewoord ruimte als iemand te dichtbij komt
Ik ben aan het werk op expressielandgoed Charme in Frankrijk, waar ik al vijftien jaar theater-en cabaretworkshops geef. De hemel zij dank, want deelnemers en medewerkers leven er het hele jaar naartoe om zich in de Charmebubbel uit te leven. -
PREMIUM
column irene van der aart Een Amsterdamse vriendin kwam als ruimtevluchteling langs op de boerderij
Ik las in deze krant dat de Achterhoekse bevolking groeide in het begin van 2020, in plaats van kromp. Het is niet onderzocht of corona zorgde voor deze trendbreuk, maar het zal mij niet verbazen. -
PREMIUM
column irene van der aart Het meest opwindende onderweg tijdens een fietstocht zijn de bordjes met ‘U nadert een knooppunt’
Sinds Boer een nieuwe e-bike heeft, wil hij voortdurend fietsen. Het is de bedoeling dat ik meega. Ik ben tevreden met onze dagelijkse wandelingen, maar nu moet er dus gefietst worden ‘omdat je dan veel verder komt’. -
PREMIUM
column Eén uiltje is opgegeten door een broertje of zusje, zegt de uilenmeneer
Het is elke jaar weer spannend of vrijwilligers van de kerkuilenwerkgroep jonge uiltjes in onze nestkast aantreffen. We hadden goede hoop, omdat we af en toe een uil zien vliegen en 's nachts uilengesis horen. Ook is de trekker wit van de uilenpoep.
-
PREMIUM
column irene van der aart Boer praat voortaan over bloemetjes en bijtjes in plaats van koetjes en kalfjes
Overal in het land leggen boeren bloemrijke akkerranden aan. Voedselproducenten moeten verduurzamen en daar horen biodiversiteitsdoelstellingen bij. Een bevriende boer krijgt positieve reacties op zijn verduurzaming, maar ook vreemde. Zo sprak hij mensen aan met de armen vol bloemen. -
PREMIUM
column irene van der aart De coronacrisis is behoorlijk treurig als contact maken met publiek jouw kunstje is
Steeds meer mensen zijn aan het werk in het nieuwe normaal. Ook culturele instellingen mogen weer draaien met aangepaste capaciteit. In de praktijk blijkt dat het financieel niet haalbaar is om theater- en muziekoptredens te laten doorgaan in de 1,5 metersamenleving. -
Vera, Djurban en Ullrich zijn hobbykoeien, die hoeven niet te werken
De dag nadat de melkkoeien weggingen, kreeg Boer al foto’s van nieuwe koeien: ‘Je hebt toch grond? Deze lakenvelders passen mooi in het landschap.’
Meest gelezen
-
PREMIUM
Is dit nou de mentaliteit van de streek waarin ik woon? Bang? Thuis? Binnen? Wachten op de prik?
-
PREMIUM
Introvert en contactgestoord het karweitje klaren
-
PREMIUM
Het verschuiven van de politieke ethiek, de onaanraakbaarheid van het kabinet Rutte-nummer zoveel, dat is onbestaanbaar
-
PREMIUM
Ik houd er niet van wakker te schieten van de gedachte aan de vuilniszak
-
PREMIUM
Willen we echt dat de rechter de bondgenoot is van de overheid en de tegenstander van de burgers?
