PREMIUM
De coronacrisis is behoorlijk treurig als contact maken met publiek jouw kunstje is
column irene van der aartSteeds meer mensen zijn aan het werk in het nieuwe normaal. Ook culturele instellingen mogen weer draaien met aangepaste capaciteit. In de praktijk blijkt dat het financieel niet haalbaar is om theater- en muziekoptredens te laten doorgaan in de 1,5 metersamenleving.
Delen per e-mail
Ik zit nog steeds thuis. Ik hoorde een psycholoog op televisie vertellen dat we de vijf fases van rouw ook in de coronacrisis doormaken: ontkenning, woede, actie, somberte en aanvaarding. Ik herken de stadia, al is de volgorde anders.
Na een dag ontkennen, moesten mijn collega's en ik aanvaarden dat opdrachten werden afgezegd tot na de zomer. Daarna werden we strijdlustig actief.
Een vaste baan zit er niet in, omdat culturele instellingen je nooit in dienst gaan nemen
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
column irene van der aart Een Amsterdamse vriendin kwam als ruimtevluchteling langs op de boerderij
Ik las in deze krant dat de Achterhoekse bevolking groeide in het begin van 2020, in plaats van kromp. Het is niet onderzocht of corona zorgde voor deze trendbreuk, maar het zal mij niet verbazen. -
PREMIUM
Column Ik hoorde gestommel in de opnamestudio: ‘Sorry, ik was een tijd weg. De politie kwam controleren’
In dit onbarmhartige jaar, waarin de meeste optredens wegvielen, had ik één geluk: mijn uitgever vroeg of ik mijn nieuwe boek vóór Sinterklaas kon uitbrengen. Als ik niet had geschreven dit jaar, was het wel pijnlijk geworden allemaal; de meeste collega's zitten werkloos thuis. -
PREMIUM
column irene van der aart Het meest opwindende onderweg tijdens een fietstocht zijn de bordjes met ‘U nadert een knooppunt’
Sinds Boer een nieuwe e-bike heeft, wil hij voortdurend fietsen. Het is de bedoeling dat ik meega. Ik ben tevreden met onze dagelijkse wandelingen, maar nu moet er dus gefietst worden ‘omdat je dan veel verder komt’. -
PREMIUM
Column Irene van der Aart Ik verheugde me op mijn eerste samenwerking met een groep Achterhoekers
Twee maanden geleden zaten twee theatermakers op de bank te balen dat al hun theaterprojecten voor dit jaar zijn gecanceld. Ze trokken de stoute schoenen aan en namen contact op met vakantiepark De Twee Bruggen in Winterswijk. Of ze er een muziektheatervoorstelling mochten maken. -
Vera, Djurban en Ullrich zijn hobbykoeien, die hoeven niet te werken
De dag nadat de melkkoeien weggingen, kreeg Boer al foto’s van nieuwe koeien: ‘Je hebt toch grond? Deze lakenvelders passen mooi in het landschap.’
-
PREMIUM
column Eén uiltje is opgegeten door een broertje of zusje, zegt de uilenmeneer
Het is elke jaar weer spannend of vrijwilligers van de kerkuilenwerkgroep jonge uiltjes in onze nestkast aantreffen. We hadden goede hoop, omdat we af en toe een uil zien vliegen en 's nachts uilengesis horen. Ook is de trekker wit van de uilenpoep. -
PREMIUM
Column Irene van der Aart Carola wil het voor iedereen goed doen, maar weet dat dat niet gaat lukken
Het is een jaar geleden dat onze laatste melkkoeien werden opgehaald. Toen Boer stopte, verkocht hij zijn fosfaatrechten aan een andere melkveehouder, nadat de overheid eerst 20 procent van die rechten afroomde: een inkrimping van de veestapel dus. -
PREMIUM
Column Irene van der Aart Er is niets gewoons aan de overstap van gangbare naar biologische landbouw
Ik was deze zomer aan het werk op expressielandgoed Charme. Er wordt voor de medewerkers gekookt. Vijftien jaar geleden vroeg de kok op de eerste dag: 'Zijn er vegetariërs?'
Meest gelezen
-
PREMIUM
Prins Charles kwam langs, hij streelde het vliegtuig en zag dat het goed was. Dat was een misverstand
-
PREMIUM
In het openbaar vertellen over mijn drie abortussen is een politieke daad
-
PREMIUM
Het moment dat je als vluchteling te horen krijgt dat je mag blijven is er eindelijk
-
PREMIUM
Giel Beelen schrijft een essay voor de Maand van de Spiritualiteit. Grappig
-
PREMIUM
Altijd irritant als mensen over een concept beginnen
