Liefde overwint geen ziektes, anders zouden onze geliefden nog leven
Column Irene van der AartToen ik hoorde dat ook ik corona had, dacht ik: ‘Als Boer maar niet benauwd wordt’, en: ‘Als we maar geen extra druk veroorzaken op de zorg’. Daarna zei ik: ‘Nu we in quarantaine zitten, kunnen we mooi de koelkast schoonmaken’.
Delen per e-mail
Toen onze klachten verergerden, bleek het een hele klus om de deur van de koelkast überhaupt open te krijgen. Boer lag als een dweil in bed, dus sleepte ik me naar buiten om de koeien te voeren.
Voor ik corona kreeg, vermoedde ik dat ik last zou krijgen van schuldgevoel. Dat bleek te kloppen. Hoe weinig mensen we ook zagen: via ons kwam er toch een keten op gang van testen en quarantaines.
Het lijkt erop dat ik corona uit de Achterhoek importeerde in Haarlem.
Ik wilde tijdens een dinertje met twee nichtjes naast de jongste zitten, die net negatief was getest: ‘Jij kunt me toch niet besmetten’.
Zul je altijd zien, komt je tante met aerosolen aanzetten.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn Irene van der Aart
Dit ga ik vaker doen: de blunder wordt mijn marketingstrategie
Sinds maart is het drama in evenementenland. Gelukkig werd mijn verlies aan optredens gecompenseerd met tijd. Ik schreef een boek, sprak het in als luisterboek en ging op alle media-aanvragen in. -
PREMIUMcolumn irene van der aart
Het meest opwindende onderweg tijdens een fietstocht zijn de bordjes met ‘U nadert een knooppunt’
Sinds Boer een nieuwe e-bike heeft, wil hij voortdurend fietsen. Het is de bedoeling dat ik meega. Ik ben tevreden met onze dagelijkse wandelingen, maar nu moet er dus gefietst worden ‘omdat je dan veel verder komt’. -
PREMIUMcolumn irene van der aart
Diagnose: post-acute covid
Vorig jaar was ik druk met voorstellingen voor de Voorleesdagen. In één week deed ik Zeewolde, Twello, Meerssen, Wijchen en Heemskerk aan. Dit jaar kom ik nergens en maak ik niks mee. Ik bood mijn zus aan te helpen schilderen. En maakte zo toch een reisje. -
PREMIUMColumn Irene van der Aart
Mijn moeder wilde begraven wilde worden, omdat ze geboren is op het kerkhof in Bergen op Zoom
Ik was met mijn schoonzus bij het graf van mijn moeder. Het lag er netjes bij: er was duidelijk net geschoffeld. Ook stond er een zwart bordje met haar naam, geboorte- en sterfdatum. We vroegen ons af wie dat er neerzette: mijn zus had er niets over gezegd. -
PREMIUMcolumn
Eén uiltje is opgegeten door een broertje of zusje, zegt de uilenmeneer
Het is elke jaar weer spannend of vrijwilligers van de kerkuilenwerkgroep jonge uiltjes in onze nestkast aantreffen. We hadden goede hoop, omdat we af en toe een uil zien vliegen en 's nachts uilengesis horen. Ook is de trekker wit van de uilenpoep.
-
PREMIUMColumn Irene van der Aart
Carola wil het voor iedereen goed doen, maar weet dat dat niet gaat lukken
Het is een jaar geleden dat onze laatste melkkoeien werden opgehaald. Toen Boer stopte, verkocht hij zijn fosfaatrechten aan een andere melkveehouder, nadat de overheid eerst 20 procent van die rechten afroomde: een inkrimping van de veestapel dus. -
PREMIUMcolumn irene van der aart
Een Amsterdamse vriendin kwam als ruimtevluchteling langs op de boerderij
Ik las in deze krant dat de Achterhoekse bevolking groeide in het begin van 2020, in plaats van kromp. Het is niet onderzocht of corona zorgde voor deze trendbreuk, maar het zal mij niet verbazen. -
Vera, Djurban en Ullrich zijn hobbykoeien, die hoeven niet te werken
De dag nadat de melkkoeien weggingen, kreeg Boer al foto’s van nieuwe koeien: ‘Je hebt toch grond? Deze lakenvelders passen mooi in het landschap.’