De laatste jaren zit iedereen mij achter de veren dat ik beter moet omgaan met mijn armzalige spaarcentjes die - op de keper beschouwd - verliesgevend zijn. Dus bitcoins kopen! Mensen die dat doen hebben volgens een deskundig psycholoog een 'lui brein'. Met zo'n brein denk je niet zelfstandig na, maar laat je de omstandigheden voor je nadenken. Aldus doe je wat iedereen doet en wat iedereen opbreekt.

Het luie brein is een veel voorkomend onderdeel van het menselijk tekort. Het eigenaardige is dat je weliswaar te lui bent om zelfstandig beslissingen te nemen, maar dat je je juist daardoor laat opjagen en je daarom niet lui, maar altijd overhaast en gespannen bent. Het luie brein dwingt je voortdurend te 'shoppen' in de virtuele winkelstraat van verzekeringen, premies, tarieven, prijzen en toeslagen. Zo zit je urenlang achter de computer je kostbare tijd te verdoen in de hoop er een halve euro beter van te worden. Intussen klaag je natuurlijk over de werkdruk en de files, maar je ziet over het hoofd dat je jezelf in een voortdurende staat van opjutting brengt.

Je wordt gaandeweg een zenuwlijder van jewelste. Je bent te lui om na te denken, maar daardoor ben je in een permanente staat van onrust en spanning. Je wil een bijdetijdse mens zijn, maar je loopt grote kans aan de ijver van deze wereld ten onder te gaan. Dus heb ik geen bitcoins en ook geen aandelen.

Mijn spaarcentjes krimpen gestaag. Mijn pensioen staat al jaren stokstijf stil. Maar omdat ik blijmoedig in dat soort dingen berust en er hoegenaamd geen aandacht aan schenk, krijg ik er een zekere mate van zorgeloosheid en vrijheid voor terug. Mijn blijkbaar niet al te lui uitgevallen brein maakt dat ik zorgvuldig vermijd wat iedereen vindt dat ik moet doen: bitcoins kopen! Dus ben ik in mijn bovenkamer druk bezig met wat ik vooral moet laten, zodat ik dagelijks tevreden op mijn luie kont kan zitten.