We zijn de tel een beetje kwijt maar volgens mij is het dit jaar voor de 35ste keer dat we bij onze oudste vrienden, Marie-Lou en Rob, het aspergeseizoen openen. En ter geruststelling: ook de bijbehorende flessen, een taak die al jaren volledig op mijn schouders rust. En daar klaagt helemaal niemand over. Ook mevrouw Hamersma hoor je trouwens niet piepen (dat laat ze aan de kraakverse asperges over) dat haar vriendin juist deze toch gastronomische hoogtijdag opeist.