Waarom rijdend eten zo populair is: ‘Het wordt alleen maar groter’

Met gerechte rug en het dienblad stabiel op een hand, loopt de ober de parkeerplaats op. Vijf keer het koninginnenhapje - een pastei met kalfsragout - heeft hij bij zich, voor de mensen in de zwarte auto, de familie Baake uit Delden. Vader achter het stuur, moeder ernaast, de drie dochters keurig gegordeld op de achterbank. De deuren slaan open,  gerechten worden uitgeserveerd, deksels gaan van bakjes, geuren komen vrij. Dan rest er nog maar een praktische vraag: het eten naar de mond? Of de mond naar het eten? 

Na het voorgerecht in Harbrinkhoek en de soep in Albergen, is dit de derde stop. Wanneer het warme voorgerecht hier in Nutter op is, gaat de familie Baake nog door voor een hoofdgerecht in Lattrop. Het toetje wacht in Denekamp. Het is rijden en eten. Of, op zijn Twents: veurn en ett’n. Niet geheel toevallig de naam van het concept, dat in de regio ongekend - en onverwacht - populair is. „En het wordt alleen maar groter.”

Aan het woord is Christel Demmer, eigenaresse van restaurant De Witte Hoeve in Nutter. In november kwam ze met dit idee, voor een culinaire rondrit door de regio. Deels uit wanhoop, moet ze bekennen, want er kwam door de horecasluiting nauwelijks wat binnen. Of, zoals ze het zelf zegt, „een durfal probeert iets.” 

Vier andere eetgelegenheden haakten aan, een 40 kilometer lange eetrondrit was geboren. Vrijdag 4 december was de opening en... Demmer lacht. „Daar kwamen drie auto’s op af.” Resultaat van weekend één? Zo’n vijftig betalende klanten.

Maar belangrijker: die mensen waren enthousiast. Het eten was goed, en warm, net als de service. Reclame maken bleek niet nodig, het positieve woord ging al snel rond. Vlak voor kerst genoten op een dag meer dan 120 gasten van het concept, inmiddels zijn de restaurants duizenden klanten verder. Demmer pakt de lijst van dit weekend erbij en somt de herkomst van deelnemers op. Kaatsheuvel, Vriezenveen, Delden, Ommen; Hellendoorn, Rijssen, Oldenzaal, Boekelo, Kloosterhaar. En zo kan ze nog wel even doorgaan. 

„De afgelopen zaterdagen en zondagen zaten we vol”, vertelt Demmer. Dat betekent: tien auto’s per kwartier, voor 3,5 uur lang. „Het verspreidt zich als een olievlek: het wordt niet minder. Het wordt alleen maar meer.”

Hun concept kreeg navolging; ook in de Achterhoek slaat de ‘foodrally’, zoals het daar genoemd is, aan. Wat maakt dit tot zo’n succes? Demmer denk dat de verse bereiding van gerechten een rol speelt. Eten afhalen of laten bezorgen is gemakkelijk, maar een nadeel is dat het al snel lauw wordt. „En je zit weer in je eigen omgeving.” Maar de grootste kracht is, natuurlijk, het gebrek aan alternatieven. „Als alles weer open is, ga je niet in je auto dineren.”

Dat zegt ook ondernemer Jeroen Bos, eigenaar van eetgelegenheden Stadslab en De Smaak Van in Almelo. In november en december had hij acht weekenden lang een BBQ Drive Thru in een oude fabriekshal. Over de opkomst was hij tevreden, financieel kon het uit, het was leuk om iets ludieks te doen, hij heeft er een hoop plezier van gehad. Toch stopte hij ermee. „Het werd koud, de lol ging ervan af, en we waren dubbel bezet, want we hebben ook afhaal.”

Hoe mooi dit soort initiatieven ook, ze mogen geen evenement worden; die zijn momenteel immers niet toegestaan. Om die reden ging een origineel plan van de Enschedese brouwerij Stanislaus Brewskovitch vorige maand niet door. Op Vliegveld Twente wilden zij de ‘langste fastfood drive-through van Europa’ houden, maar de animo daarvoor bleek zo groot dat het een event werd, vertelt Rocco Chin. Zelf besloten ze daarop om het draaiboek in de ijskast te leggen. En daar ligt het nu nog.

Bij Veurn en Ett’n hebben ze daar geen last van. De kinderziektes zijn er al even uit, door de tijdsloten wordt het nooit druk en rijden de auto’s niet in colonne door de regio. Kunnen mensen uit eten, en restaurants wat verdienen. De aanblik van soep scheppende families in auto’s: Demmer is eraan gewend geraakt. Tot verbazing van haarzelf. „Want als je me vorig jaar had gezegd dat mensen met kerst een diner in hun auto zouden eten, had ik gezegd dat je hartstikke gek was.”

Carnaval zat er niet in dit jaar bij dit café in Lieshout, daarom konden klanten langskomen met hun auto: