U bent sinds uw pensionering in 1991 vrijwel continu in de weer als vrijwilliger. Wat is uw motivatie om maar door te blijven gaan?
,,Ik wil graag laten zien dat oud zijn niet eng is. Het is alleen jammer dat je dan niet zoveel tijd meer hebt. Maar die de tijd die mij nog gegeven is, wil ik goed gebruiken. Daarom leef ik intens.

Ik begrijp de verhalen over voltooid leven ook niet zo goed. Ik sta midden in de wereld en doe actief met veel dingen mee die op mijn pad komen. Dingen die ik leuk vind. En gelukkig verkeer ik in goede gezondheid.

Ik kan me voorstellen dat als je erg ziek bent of veel pijn hebt het genoeg is geweest. Maar anders is er genoeg te doen. Ook al maak je maar een wandeling. Er gebeurt altijd wel wat.’’