Het Weijerpark wordt geschikt gemaakt om bij een hoosbui het hemelwater op te kunnen vangen  om overstroming in het dorp te voorkomen. Daarvoor wordt ook de Weijergracht aangepakt.  Aanvankelijk zou de gracht deels worden gedempt, maar na boze reacties van inwoners werd besloten daarvan af te zien.  

De draak ligt nu nog in de gracht, maar gaat daar verdwijnen.

De in Duitsland woonachtige kunstenaar Verbeek betreurt dat ‘De Weijerdraak’ verdwijnt. Hij heeft geen idee wat er met zijn waterdraak gaat gebeuren, laat hij weten. ,,Ik weet niet of er een nieuwe bestemming voor wordt gezocht.”

De kunstenaar hoopt  dat ‘De Weijerdraak’ niet op de schroothoop eindigt. ,,Dat is natuurlijk geen optie. Ik hoop niet dat het daartoe komt, dat is gewoon ondenkbaar. Daarom heb ik de gemeente ook twee voorstellen gedaan. Daar is helaas geen reactie op gekomen. Ik vind het erg goed als de draak een andere plek krijgt. Het kunstwerk zou in dat geval geadopteerd kunnen worden’’, zegt Verbeek vanuit zijn woonplaats Reichensachsen. 

De andere optie, de draak terugnemen, is voor Verbeek lastig. ,,Ik zou de draak graag terug willen hebben, maar heb niet de mogelijkheid dit te organiseren. Ik woon in Duitsland en ben af en toe in Maastricht. Het transportvolume is te verkleinen door de draagconstructie onder water weg te laten.” 

Een gemeentewoordvoerder laat weten dat de fontein in een andere vorm zal terugkeren. ,,Die zal moeten gaan zorgen voor een robuuste watervoering, belangrijk voor het zuiveren van het water.”

De oorspronkelijke fontein bezweek tijdens een vorstperiode. Het verroeste geraamte kon de last van het aangevroren water niet meer dragen en ging kopje-onder.