Fietsrondje

Voor één van de gesloten bouwhekken staan een vrouw en een man met een kindje op de arm te kijken naar de holle huizen. De man wijs richting de huizen in wording, de vrouw maakt foto’s. 

Een eindje verderop vullen hijskranen aan mijn rechterkant het uitzicht. Hoe lang zal het nog duren voordat bewoners via de nu nog ongeplaveide zandwegen hun nieuwe huizen kunnen bereiken? 

Het fietspad kronkelt waardoor ik de hijskranen de rug toekeer en zicht krijg op de skyline van Nijmegen met de Stevenstoren, een puntje van de Oversteek en een flank van de spoorbrug. 

Ik heb gezien dat de snelbinder aan de spoorbrug werd vastgemaakt, de Oversteek werd geopend en de Spiegelwaal werd aangelegd. Met de Waal, die als een glinsterend lint door het landschap kruipt, eerst aan mijn linker- en later aan de rechterkant fiets ik door. 

Onderweg zie ik een ooievaarsnest met bewoners, ganzenouders met kuikens en een ‘biddende’ roofvogel. Bijna thuisgekomen wordt mijn aandacht getrokken door Konikpaarden die met hun veulens in de uiterwaarden lopen. Achter deze paarden staan bomen en bloeiende struiken en daar weer achter glijden rijnaken door het landschap, de prachtige lucht met wolkenpartijen daarboven maken het plaatje compleet. 

Vanaf de dijk kan ik alles goed overzien. Ik waan mij in een schilderij. Om te kunnen genieten van dit schouwspel stap ik af en maak foto’s. Deze zullen niet zo mooi zijn als het echte plaatje, maar leggen wel een herinnering vast. Uiteindelijk maak ik me los van deze sfeer en kijk nog een keer achterom voordat ik de dijk afrijd. 

Carmen Schlosser uit Beuningen