Nummeren

Moeders met lammeren en aanstaande moeders met dikke buiken. Ieder op haar eigen plek, want de een heeft meer voer nodig en de volgende meer rust. Het is een hele onderneming en met ontzag zie ik hoe mijn buren dit spektakel managen. 

We vullen alle emmers met water, in de ruiven fris hooi en overal schoon stro. En als je klaar bent, kun je weer beginnen. Steeds weer klim ik over hekken en ververs emmers, omdat zo’n stom schaap in zijn drinkemmer heeft gekakt. Nou ja, stom, ze zijn vooral lief. Zeker als ze allemaal hun eerste maagje vol hebben en alles rustig gaan herkauwen. 

Ergens beweegt wat, en jawel, er steken pootjes uit de kont, nou ja, kont, van een schaap. Schijnbaar onaangedaan bevalt ze van een tweeling, draait zich om en likt haar kleintjes schoon. Wat een mooi beeld. 

Over mooie beelden gesproken, ze moeten genummerd worden. Nummeren betekent dat ze hun gele, driehoekige oorbellen krijgen ingeprikt. Ik pak het lam, de boer voelt ergens en mompelt ‘mannetje’ of ‘vrouwtje’, dan schiet hij PING een nummer door het rechteroor,’ beh’, zegt het beestje, en dan door het linkeroor, PANG, nog een keer… ‘beh’.

We zijn klaar, kop koffie en weer naar de stal. Weer over de hekken klimmen. Die hekken trouwens, daar moet ik het nog over hebben, die zijn te hoog voor een stadse mevrouw. Aan het eind van de middag bekijk ik de binnenkant van mijn bovenbenen. Bont en blauw. Mijn man kijkt verbaasd toe en vraagt wat ik in godsnaam bij de buren heb uitgevoerd. Nou… nummeren dus!  

Annet Kooijmans