Over pijn en het recht van eenieder op een gelijkwaardig bestaan kun je niet debatteren
column nazmiye oralIn De Stelling van Nederland werd afgelopen week bij de NPO gedebatteerd over racisme. Voor het debat was er al een boycot, omdat Jort Kelder was gevraagd als debatleider. Een witte man die bevriend is met de racistische Thierry Baudet.
Delen per e-mail
Andere mensen hadden de buik vol van racismedebatten en dan nog wel op de ‘staatszender’ en ‘van onze belastingcenten’.
Van een gesprek was geen sprake. Bij de NPO klonk afkeuring naar activisme. Het debat werd zelfs afgerond met een filmpje van Obama waarin hij in zo veel woorden zegt dat het veroordelen van anderen omdat ze iets verkeerd hebben gedaan of omdat ze iets hebben nagelaten, om er daarna prat op te gaan dat jij wel goed bent, niet de oplossing is.
Ik wil voortaan geen debatleider, maar een regisseur. Die de studio tot vrije plek verklaart en de vorm bewaakt
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
column nazmiye oral Ben je bang voor iets, dan loop je erop af. Niets of niemand zal ons eronder krijgen
Ik facetimede met mijn moeder over Bir Baskadir, een geweldige Turkse serie op Netflix. Omdat ik daardoor opeens begreep hoe het voor haar moet zijn geweest om zo jong mijn vader te verliezen. En dat het me speet dat ik er toen voor haar niet ben geweest. Ik was jong en had zelf mijn vader verloren, maar toch. Ik had nog een heel leven voor me. Dat van haar was, zo ervoer ze dat, in een klap voorbij. -
PREMIUM
Ik begrijp Famke Louise: leven met onzekerheid is zwaar, we hebben een inspirerend persoon nodig
Gelderland is ‘oranje’ verklaard door België. Dus reisde ik met allerlei paperassen en documenten naar Brussel alsof ik naar de andere kant van de wereld ging. Afgelopen maanden ben ik drie keer op -
PREMIUM
column nazmiye oral Waar ik ook ben geweest, ik heb pas rust als mijn voeten op Arnhemse aarde staan
Ik woon al sinds begin jaren 90 in Arnhem. Lang liep ik hier rond met voeten die nog in het Twentse Hengelo stonden. Er niet aan gewend dat ik mocht gaan en staan waar ik wilde, moest ik eerst deze straten veroveren op mijzelf. -
PREMIUM
column nazmiye oral Als ik me kritisch uitlaat over de oosterse cultuur, zitten beide partijen op het puntje van hun stoel
Afgelopen week bleek dat Typhoon met de dood is bedreigd vanwege zijn uitspraken over racisme in Zomergasten. Dat raakte me. Ik zat zelf in Zomergasten en dan weet je, kritiek hoort erbij. Wat je zegt, je kleding, manier van praten, haar, alles kan bekritiseerd. -
PREMIUM
Column Nazmiye Oral Als dit alles voorbij is, kunnen we ons wat we nu meemaken haast niet meer voorstellen
Wij zijn de enige wezens op aarde die vanaf dat we kunnen denken weten dat we op een dag zullen sterven. Met dat besef valt niet te leven. Dat we geen controle hebben is onverteerbaar. Dus doen we er alles aan onze sterfelijkheid te bezweren. Een gevoel van controle te krijgen.
-
PREMIUM
column nazmiye oral De wereld redden in mijn eentje kan ik niet. Maar ik denk dat gewoon aardig zijn voor elkaar een grootse daad is
December. De tijd van de donkere dagen, maar ook het licht. En lieve sentimentele filmpjes van mensen die bijzondere en lieve dingen doen voor elkaar. Die ziet u nu vast ook vaak voorbijkomen. -
PREMIUM
column nazmiye oral In het openbaar vertellen over mijn drie abortussen is een politieke daad
Ik heb in mijn leven drie abortussen gehad. Eentje omdat ik zwanger was geraakt van de vader van mijn dochters. Ons samenzijn was taboe. Om te kunnen trouwen was er tact en diplomatie nodig. -
PREMIUM
column nazmiye oral De strijd om onze menselijkheid
‘We schreeuwen en treuren, en krabben aan het vlees van onze zonverbrande wangen, uit angst dat niemand naast ons wil staan in vriendschap, wanneer wij hun bescherming nodig hebben. (…) En – zoals vluchtelingen die de bloedbaden van oorlogverscheurde landen ontsnappen en toevlucht vinden bij jullie altaars – geef ons onderdak en toestemming om veilig deze stad te betreden. We schreeuwen in zielenpijn, wenen en zingen en klagen deze liederen van jammer voor alles wat we hebben verloren. We rouwen om onze eigen dood terwijl we nog in leven zijn!’