Overleeft de Betuwse groet de Gastvrije Waaldijk?

Wie het vertrouwen in de mensheid wil versterken, of terugwinnen, raad ik aan vaak een fraai fietstochtje te maken over de Betuwse dijken.

Want het valt echt op als je ook weleens elders in het land een fietstochtje maakt: in de Betuwe groeten mensen elkaar nog. En daar word ik blij van. Zeker als je zo’n fietstochtje maakt als de scholen uitgaan.

Want ook de jongeren, op welke school ze ook zitten, doen volop mee aan die Betuwse gewoonte van vriendelijk groeten wanneer je elkaar wandelend of fietsend passeert. Ik merkte dat vrijdag nog in Kesteren, Ochten en Opheusden.

Ik vind dus de naam Gastvrije Waaldijk goed gekozen voor de 80 kilometer lange fietsroute die aangelegd wordt op de Waaldijk tussen Gorinchem en Nijmegen. Ik hoop alleen dat die dijk straks minstens nog net zo gastvrij zal voelen als nu het geval is.

De provincie koestert de verwachting dat de route veel nieuwe toeristen zal trekken. Het is dan wel essentieel, zoals deze krant meldde, ervoor te zorgen dat Tiel anders gepasseerd kan worden dan de nu geplande zielloze route over een industrieterrein.

De Waal voelt daar ver weg. De mooie oude Hanzestad Tiel verdient een beter aanzien.

Ik hoop dat mensen van hier vaak op de Waaldijk fietsen en wandelen. Al was het maar om al die toeristen te leren dat een vriendelijke groet niets kost maar veel oplevert. Het zijn niet asfaltstroken en belevingspunten die die Waaldijk gastvrij moeten houden. Het komt weer aan op mensen.

Als de Betuwenaren in de meerderheid blijven, komt het met die Gastvrije Waaldijk vast wel goed.