Maximale score Oranjevrouwen in EK-kwalificatie: deze vijf namen vielen dit jaar op

Door Tim Reedijk

1. Sherida Spitse
Tijdens het WK in 2019 was er nog wel eens kritiek op de inmiddels 30-jarige middenvelder, die vandaag door de reservebeurt van Sari van Veenendaal aanvoerder was bij de Oranjevrouwen. Haar plek is allang geen punt van discussie meer. Sterker nog, ze is topscorer van de complete EK-kwalificatie geworden met tien doelpunten. Met haar spelhervattingen was ze weer ouderwets belangrijk voor de Leeuwinnen, waarvoor ze na vanavond op liefst 182 interlands staat.

Onlangs besloot Spitse terug te keren naar de eredivisie. Ze komt vanaf januari voor Ajax uit, met een contract tot medio 2022. Spitse en haar gezin waren niet meer gelukkig met de situatie waarin zij bij Valerenga voetbalde en haar vrouw en kinderen in Emmen woonden. In navolging van vele internationals is ook dit Oranje-boegbeeld, nog altijd als volwaardig Leeuwin, snel op de Nederlandse velden te zien.

2. Sarina Wiegman
De laatste twee interlands van 2020, afgelopen vrijdag tegen de Verenigde Staten (0-0) en vanavond tegen Kosovo, moest bondscoach Sarina Wiegman door nare privéomstandigheden missen. Haar cijfers over het kalenderjaar zijn opnieuw indrukwekkend. Op wat remises bij het Tournoi de France (oefentoernooi) na, won Wiegman opnieuw alles met de Oranjevrouwen, in een overigens eenvoudige kwalificatiegroep voor het EK van 2022.

Wiegman kan zich in 2021 gaan richten op haar ultieme doel, een goede Olympische Spelen in Tokio om in haar ogen de cirkel rond te maken. Daarna zal ze vertrekken naar de Engelse voetbalbond om daar bondscoach te worden.

3. Sari van Veenendaal
In het rijtje terugkeerders was de naam van Sari van Veenendaal misschien wel de grootste, de opvallendste. Stefanie van der Gragt speelt sinds de zomer voor Ajax, Van Veenendaal en Mandy van den Berg (ex-international) trokken naar PSV. Kika van Es keerde terug naar FC Twente en in januari volgt Spitse dus het pad van Van der Gragt, naar Ajax.

Bij velen speelde het familie-aspect een rol daarin. Van der Gragt werd moeder, bijvoorbeeld. Ook in het geval van Van Veenendaal speelde dat een rol. Bij het WK werd ze nog uitgeroepen tot beste keepster van de wereld en Atlético Madrid ging met haar aan de haal, maar een onverdeeld succes werd dat nooit. Nu is ze terug, en dat in een jaar waarin de Vrouwen Eredivisie nadrukkelijk werkt aan haar zichtbaarheid en naamsbekendheid. Dan helpt de aanwezigheid van iemand als Van Veenendaal wel.

4. Vivianne Miedema
De beste Nederlandse voetbalster die er is. Ze miste de laatste twee interlands door een blessure en moest vanavond de doelpunten overlaten aan Katja Snoeijs (3), Jill Roord (2) en Lieke Martens. Al zal Miedema richting Tokio weer een absoluut spilfiguur worden in het Oranje van Wiegman.

Record na record grijpt de nog altijd pas 24-jarige Miedema, die bijvoorbeeld al enige tijd topscorer aller tijden van Oranje is (zeventig goals) en sinds kort ook van de FA Women’s Super League met 52 doelpunten in 52 competitiewedstrijden voor Arsenal. In het afgebroken coronaseizoen was ze topscorer met zestien doelpunten in veertien duels. Vorige week werd ze door de FIFA genomineerd voor de titel speelster van het jaar. Het zegt alles over de rijzende status van de 24-jarige Miedema in het internationale topvoetbal. Op de Spelen krijgt ze volgend jaar een nieuw podium om zich op landenniveau te tonen aan de wereld.

5. Shanice van de Sanden
Shanice van de Sanden kende een hoge piek in 2020, door te tekenen voor de Duitse topclub VfL Wolfsburg. Anderzijds lukt het haar maar niet om een hoofdrol te grijpen, zowel op clubniveau niet als bij de Leeuwinnen. In de WK-finale van 2019 verloor ze haar basisplaats en ook in 2020 moet ze geregeld genoegen nemen met een reserveplek, zo ook vanavond en tegen de Verenigde Staten. Dat komt ook omdat ze er, in tegenstelling tot haar concurrenten bij de Leeuwinnen, bij haar club te weinig aan te pas komt.

Met haar vorige club Olympique Lyon won ze alles wat er te winnen viel, maar zeker de laatste maanden was de bank haar vaste positie en moest ze hopen op invalbeurten. Ook bij Wolfsburg, waar ze heenging om minuten te maken én prijzen te pakken, begon ze pas één keer in de basis en viel ze zeven keer in. Kan Van de Sanden terugkomen op haar topniveau van bijvoorbeeld het gewonnen EK van 2017? Dat zal voor een groot deel bepalen hoe belangrijk haar rol wordt in 2021 en bij de Olympische Spelen in juli.