Doro Krol: 'Ik heb het hart van mijn moeder'

,,Onze Doro kan niet zo goed leren, maar die komt er wel. Dat zei mijn moeder altijd, hoorde ik later. Dat klopt. Ik moest vroeger altijd overal naar toe, naar de logopedist bijvoorbeeld, omdat ik niet goed kon praten. Ik ben dyslectisch. 

,,Ik studeerde cultureel werk in Eindhoven, later op de kunstacademie in Arnhem. Daar was ik een buitenbeentje. Ik verstond niet wat ze daar zeiden: objectief, subjectief, perspectief. Die woorden kende ik niet. Ik begon in mijn eigen taal een boekje te maken. Dat heette: Buchje Snabignieg. Ik schilderde het eerste jaar alleen geiten, want die kende ik van onze boerderij in Heeswijk-Dinther. Dat voelde tenminste vertrouwd. Als ik binnenkwam, riepen de docenten: 'bèèè'. Later schilderde ik veel landschappen en andere dieren.

,,Maar de mensen zagen het wel in me zitten, ik was creatief, expressief en kon goed schilderen. Ik deed altijd dingen naast het schilderen. Ik heb grote tentoonstellingen gehad in het buitenland. In Luxemburg hing mijn werk in negen zalen. Fantastisch. De minister van Cultuur verrichtte de opening. Mijn werk verkoopt altijd.

,,Ik zette Extrapool op en organiseerde er grote evenementen en exposities. Later werd ik programmeur bij LUX, waar ik onder meer met de Filmflirt begon. Als mensen binnenkwamen, maakte ik een praatje en zette ze naast iemand. Daar zijn veel relaties en kinderen uit voortgekomen.

,,Toen ik nachtburgemeester werd, richtte ik me vooral op de sociale kant. Er waren al festivals en een goed nachtleven. Een buurvrouw zei: ik kom nergens, want ik moet mijn man verzorgen. Zo ontstonden uitjes voor mantelzorgers en alleenstaande ouderen en de Roze Borrel. Nachtburgemeester zijn, was slopend. Ik ben nu blij met de rust en ben graag thuis. Daar is mijn kantoor en atelier.

,,Mijn moeder stierf aan een hersentumor op haar 59ste. Ik was toen 18. Ik ben het negende kind van tien en ze maakte zich lang zorgen om mij. Ik ging mijn eigen gang: ik kwam vaak te laat thuis en ging naar gekke bandjes. Het is goed gekomen. Ik heb het hart van mijn moeder: die was zo lief.’’