Duiken in een plas of beekje? Zoveel poepbacteriën zitten er in jouw zwemwater

Het Grindgat tussen Arnhem en Oosterbeek ligt er verlaten bij. Op Hemelvaartsdag stuurden politieagenten hier nog recreanten weg, vanwege de coronamaatregelen. Het was te druk rond de plas in de uiterwaarden van de Nederrijn. Maar deze bewolkte, frisse donderdagochtend in juli liggen er alleen wat lege blikjes en plastic verpakkingen op het strand.

Op een paar plekken drijft wat schuim op het water dat tegen het zand klotst. In de plas zwemt één man, Valiant Lodarmasse. De 32-jarige Arnhemmer is aan het afkoelen na een uurtje sporten. „Heerlijk water. Ik kom hier een paar keer per week”, vertelt hij tijdens het afdrogen.

De voormalige zandafgraving kwam vorig jaar nog in het nieuws, omdat er jaren geleden licht vervuild slib in is gestort. In het water staan bordjes met ‘verboden toegang’, maar die maken dus weinig indruk. Of Lodarmasse weleens diarree of erger heeft gehad na een van zijn zwemtochtjes? „Nog nooit. Ik heb een goede weerstand, denk ik.”

Verderop laat een vrouw haar hond in de plas zwemmen. Ze duikt er zelf niet graag in, zegt ze. „Mijn kinderen wel. Die zijn daarna weleens ziek geworden. Of dat aan het water lag, weet je natuurlijk niet.”