Een speeddate met een Duitse scholier die Nederlands leert

videoGELDERN/ NIJMEGEN - Vijftien leerlingen van de Nijmeegse middelbare school NSG Groenewoud reisden vandaag af naar het Duitse Geldern, om daar op het Lise-Meitner-Gymnasium kennis te maken met Duitse scholieren, hun cultuur en de taal te oefenen. De Duitsers op hun beurt spraken Nederlands. 'Ein bißchen' dan.

Sjors Moolenaar 22-01-18, 21:26 Laatste update: 21:43

Met 15 scholieren zetten we vanmorgen koers richting het Duitse Geldern, een ritje van een uur vanaf Nijmegen.

Toon

,,Gib Gas - Ich will Spaß’’, zegt docente Annette Heym, vrij naar de titel van een komische Duitse muziekfilm uit de jaren 80. De toon is gezet. Als onderdeel van het project 'Nachbarsprache & buurcultuur' van de Radboud Universiteit, gaan de leerlingen Duits van havo en vwo-4 van de Nijmeegse school voor het tweede jaar op rij op 'schoolreisje'.

Het project, onder aanvoering van RU-hoogleraar Duitse Taal en Cultuur Paul Sars, heeft als doel om de interesse van scholieren uit beide landen in elkaars taal en cultuur te stimuleren. Het directe contact zou ze daarnaast moeten voorbereiden 'op een grensoverschrijdende toekomst'.

Een beetje timide komen de Nijmeegse scholieren het Lise-Meitner-Gymnasium binnen, en lopen gedwee de aula van de school in. Maar al bij de aftrap van het programma - speeddaten - breekt het ijs. In een paar minuten moeten de kids zich aan elkaar voorstellen; de Nederlanders in het Duits, en de Duitsers in het Nederlands. Want, op de Duitse school wordt sinds twee jaar Nederlands gegeven, zegt leraar Knut Lipke, die onze taal zelf vloeiend beheerst.

,,Het is belangrijk, omdat wij buren zijn. En de belangstelling is groot; we hebben nu 18 leerlingen, en velen van hen willen in Nederland of Vlaanderen gaan studeren.’’

Feestdagen

Het thema van vandaag is 'Feestdagen'. In gemengde groepjes bespreken de scholieren, ook nu in elkaars taal, de overeenkomsten en verschillen tussen de viering ervan in Nederland en Duitsland. Van Pasen en carnaval tot Kerstmis en verjaardagen, alles komt aan bod. Aan de Sinterklaas-tafel vraagt één van de Nederlandse jongens of ze in Duitsland van onze zwartepietendiscussie hebben gehoord. Er wordt 'nee' geschud, waarop hij z'n best doet het uit te leggen: ,,Sommige mensen vinden het rassismus.’’

Naast de feestdagen, worden ook de duur van de lessen, het onderwijssysteem, en de lengte van de schooldagen besproken. Meestal in de taal van de anderen, al komt dat niet altijd uit de verf. Als een Nederlands meisje aan een Duitse jongen vraagt of hij begrepen heeft wat er zojuist in het Nederlands gezegd is, zegt hij: ,,Ein bißchen.’’

Het is een buurland, dus het is goed om te weten hoe hun cultuur in elkaar steekt
Scholier Anne-Roos

Nachbarn

De scholierenuitwisseling in Geldern. © Sjors Moolenaar

Voor NSG-docente Heym, zelf geboren en getogen in Duitsland, maakt het allemaal niet veel uit. ,,Het belangrijkste is dat we van onze nachbarn leren. Op onze school bijvoorbeeld, spreken de scholieren hun leraren bij de voornaam aan, dat kan hier in Duitsland echt niet.’’ De Nederlandse leerlingen zijn te spreken over de uitwisseling. Ze hebben bewust gekozen voor het vak Duits, en voor dit uitstapje, zegt haviste Anne-Roos (15). ,,Het is belangrijk om de taal te leren en om hier te zijn. Het is een buurland, dus het is goed om te weten hoe hun cultuur in elkaar steekt.’’

Ook voor het zelfvertrouwen is de trip goed. ,,In het begin ben je zenuwachtig, omdat je bang bent om fouten te maken in het Duits’’, zegt de 14-jarige Ivar. ,,Maar je leert al snel dat het helemaal niet erg is om iets niet goed te zeggen of uit te spreken in een andere taal, omdat ze het dan vaak toch nog wel begrijpen.’’

Morgen komen de Duitse kinderen naar Nijmegen, om te zien hoe het er hier aan toe gaat. Meer nog dan vandaag, worden ze dan door hun Nederlandse studiegenoten op sleeptouw genomen. Eén op één nemen ze de Duitse scholieren mee naar verschillende lessen. Ook presenteren ze de resultaten, van de vandaag besproken culturele overeenkomsten en verschillen. Al zijn die verschillen na twee dagen samenzijn wellicht al een stuk minder geworden.