Decennialang was Brugman als Elvisvertolker wereldberoemd in zijn eigen Waalstad. Dat begon eind jaren zestig, kort nadat hij zijn brommer tegen een boom had gereden en er naar eigen zeggen bijna niet meer was geweest. De kleurrijke Nijmegenaar vertolkte zijn grote muzikale held gestoken in diens kenmerkende witte pak en met forse bakkebaarden.

Over zijn zangkwaliteiten waren de meningen verdeeld, maar het enthousiasme waarmee Brugman gevraagd en ongevraagd de podia beklom werkte bij iedereen aanstekelijk. Zijn grootste publiek bereikte ‘Elvis’ tijdens de steeds maar groter wordende Vierdaagsefeesten, waar hij op diverse pleinen en in cafés en tenten zijn nummers ten gehore bracht. Regelmatig stapte hij ook bij een andere band op het podium voor één of twee nummers.

Brugman werd graag bekeken: Van zijn bruiloft maakte hij begin jaren negentig een openbare happening, uiteraard met een Cadillac en in vol Elvis-ornaat. Ontelbare Nijmegenaren kunnen ook zeggen dat ze ooit met Elvis hebben gesproken. Brugman deed als gesprekspartner zijn naam namelijk dubbel en dwars eer aan. Een praatje met hem duurde nooit kort, of hij nu ‘in burger’ in zijn geliefde Goffertstadion was, of als zijn bewonderde alter ego door de stad flaneerde.

Als grap zag hij zijn Elvisvertolkingen nooit. Zijn idool moest je serieus nemen, vind hij. Dat de Nijmeegse burgemeester Bruls zich drie jaar geleden met carnaval in een Elvispak hees, vond hij dan ook niet minder dan majesteitsschennis.