Luidruchtig roepend, soms vloekend, verborg hij volgens de mensen die hem goed kennen een gouden hart. Een zachtaardige kant, die hunkerde naar warmte.  De laatste tweeënhalf jaar had hij een huis, via Housing First. Daar, in zijn huis, is hij kort geleden gestorven.

Deze week is hij onder grote belangstelling begraven, vlak bij het Nijmeegse daklozenmonument op Jonkerbos. Tijdens de begrafenis kwamen mooie momenten uit zijn leven voorbij, zoals zijn reis naar Roemenië, met de daklozenopvang NuNN. ,,Hier had je binnen no-time alle kinderen om je heen en kon je ze urenlang bezighouden.”

Over zijn deelname aan de Vierdaagse, terwijl hij op dat moment ergens buiten verbleef: ,,Wat een prestatie! Zo trots als een pauw liep je door de straten van Nijmegen.”