Waarom dokters dansen zouden moeten voorschrijven

Wanneer je het brein van een professioneel danser vergelijkt met die van een niet-danser, zien we specifieke structurele en functionele kenmerken in het ‘dansende brein’. Dans- en bewegingstherapie (DMT in het Engels) geeft inderdaad meer dan alleen voordelen voor je conditie. De Amerikaanse Dans Therapie Associatie (ADTA) definieert deze therapie als ‘het psychotherapeutisch gebruik van beweging door emotionele, sociale, cognitieve en fysieke integratie van het individu te promoten, met als doel het verbeteren van gezondheid en welzijn’ (An Introduction to Dance/Movement Therapy, ADTA, 2016). Dit is een efficiënte methode om allerlei typen van neurologische en psychiatrische problematiek te behandelen.

Het reproduceren van dansstappen vereist zelfcontrole. Eerst moet je de opeenvolgende bewegingen onthouden en plannen, daarna tegelijkertijd acties uitvoeren en dat terwijl je in het ritme van de muziek moet blijven. Deze cognitieve processen zijn onderdeel van de zogenoemde executieve functies. Executieve functies bevatten alle mentale vaardigheden die betrokken zijn bij het programmeren en uitvoeren van acties; korte termijn-geheugen, planning, aandacht focussen, multitasking, et cetera.

Als naast medicatie, ook dans- en bewegingstherapie gegeven wordt, zien we dat zowel bij normaal oud worden als bij neurodegeneratieve ziektes (zoals de ziekte van Parkinson) de verslechtering van executieve functies en motor-controle minder is.

Dans is een lichaamstaal waar emoties bewegingen worden. Het is iets dat we van kinds af aan spontaan doen. Ons vermogen om te dansen hangt niet af van ons vermogen ingewikkelde bewegingen perfect uit te voeren of een wervelende show op te kunnen voeren; vanaf het moment dat je een ritme voelt wordt er beweging geactiveerd, zelfs de kleinste vibratie: je danst.

Deze belichaamde vorm van expressie heeft een sterke sociale dimensie en lijkt met name geschikt voor psychische problematiek waar communicatie en expressie aangedaan zijn.

Dus, wanneer het vertalen van gevoelens naar woorden een uitdaging wordt, is een alternatief om het te articuleren via een gebaar. Belichaamde therapieën zoals DMT hebben voordelen laten zien bij medicatie-resistente negatieve symptomen in schizofrenie en autisme spectrum stoornis.

Kortom, dans is een fysiek-cognitieve-emotionele activiteit die uitgevoerd kan worden op elk moment, alleen of in een groep, choreografisch of free-style. Het is een bron van plezier, en daarom altijd een goed idee... Zullen we dansen?