Zó werden de Waalstrandjes hotspot voor drugs en geweld (en zó kan de overlast opgelost worden)

Fluimen speeksel. Slaande armen. Schoppende benen. ,,’Kankerhoer, kankerslet’. Dat riepen ze tegen een vriendin van me. Alleen omdat ze vroeg of we er even langs mochten. Honderden meters hebben ze ons aangevallen. We zijn echt naar de uitgang van de Stadswaard geslagen.”

Het is al bijna een jaar geleden. Maar als Nijmegenaar Jordy* (25) vertelt over die ene avond op het Waalstrand klinkt de ontzetting nog altijd door in zijn stem. Met een groepje van tien hadden ze een heerlijke meidag achter de rug.

Zwemmen, pizza, vuurtje: classic-Waalstrand. Tot rond 23.30 uur bij het weglopen een groep van zo’n dertig jongeren (‘rond de 16, vooral jongens’) het pad naar de uitgang blokkeert. 

,,Ze waren duidelijk uit op ruzie. Vielen ons meteen aan. Slaan, schoppen. Meisjes in de billen knijpen. Wij waren met minder en stonden machteloos. Ze hielden pas op toen ze politiesirenes hoorden. Een van onze vrienden hield er een gekneusde enkel aan over. Hij had wekenlang moeite met lopen.”