‘Ik zei: alleen een moeder, dus niemand anders , kan altijd zien of haar kind iets vertelt wat niet waar is’

gastschrijversAangetrouwde familieleden vinden dat mijn zoon en kleinzoon sprekend op elkaar lijken. Ik zag dat niet tot vorig toen bleek de gelijkenis inderdaad bijzonder treffend te zijn. Mijn kleinzoon vroeg aan mij : waarom weet je dit allemaal oma? Deze opmerking wierp mij 30 jaar terug in de tijd.

Redactie 16-01-22, 18:11

Dertig jaar geleden stond een cake die ik had gebakken af te koelen in de keuken, terwijl ik elders in het huis bezig was. Terugkomend in de keuken zag ik dat er een krukje voor het aanrecht stond en dat er een hap uit de cake was genomen.

Het vermoeden over wie het gedaan had werd bevestigd door de cake kruimels rond de mond van mijn middelste kind. Het koste me moeite om mijn lachen in te houden, maar vond het opvoedkundig noodzakelijk dat de cakehapper zich zelf zou melden. Ik zei dat ik niet boos was. Hij melde zich nog niet, dus sprak ik hem rechtstreeks aan en zei: ,,Ik kan zien wie er een hapje van de cake heeft genomen.” Hij vroeg : ,,hoe weet je dat mama?”

,,Oh, zei mijn zoon, maar hoe zie je dat dan?” Ik zat in mijn rol en zei: ,,Echt alleen een moeder ziet een rookpluimpje boven het hoofd van haar kind als het niet de waarheid zegt.”

Ik zei : ,,alleen een moeder, dus niemand anders , kan altijd zien of haar kind iets vertelt wat niet waar is.’’ ,,Oh, zei mijn zoon, maar hoe zie je dat dan?” Ik zat in mijn rol en zei: ,,Echt alleen een moeder ziet een rookpluimpje boven het hoofd van haar kind als het niet de waarheid zegt.” Gek genoeg nam mijn zoon genoegen met dit antwoord en ging verder met spelen. Ik stelde voor dat we nu allemaal maar een stukje cake moesten gaan proeven.

Een paar dagen later komt mijn middelste zoon naar mij toe lopen terwijl hij met de hand boven zijn hoofd wappert, en zegt: ,,ik heb de konijnen al eten gegeven…”

Carmen Schlosser (63) uit Beuningen