Ze had zo gehoopt en gevochten. Totdat ze erin berustte. Ze werd kalmer. Haar ogen stonden groter, niet meer vol angst, maar vol liefde naar de mensen om haar heen.

Ze kon weer wat lachen en even weer verliefd kijken naar papa. Ze kwam soms uit bed en zat bij ons op de bank. Maakte zelfs grapjes wetende dat ze er morgen misschien niet meer zou zijn.

Die berusting, het blijft iets bijzonders. Ineens is daar de oerkracht, het vuur. Geen schaamte en geen schuld. Alles lijkt verdwenen. Niets meer te verliezen.

Hoe komt het toch dat wij denken dat wij onsterfelijk zijn. Dat wij gestrest en gejaagd door het leven gaan. In een boosheid blijven zitten en geen tijd meer hebben voor elkaar.

Waarom wordt de wereld pas mooier en zachter als de tijd bijna daar is. Natuurlijk heb je je verplichtingen en zal je plannen moeten maken. Dat is ook het leven.Vergeet alleen niet de kostbare momenten om je heen. Besef dat het huidige moment alles is dat je ooit zal hebben.

Leef in het moment en GENIET. Maak gemoedsrust tot enige doel. Liefde geven zonder verwachtingen en zonder grenzen. Doe NU wat je altijd had willen doen.

Lach, ontspan, kijk met aandacht, maak een mooie wandeling, lees dat ene boek, zing onder de douche, wees een keer een kind. Geef de mensen meer dan dat ze verwachten. 

Kies een ster
Plan een reis
Haal diep adem
En heb lief (ik heb je lief mam)

Je leeft maar 1 keer.

Sabine de Jong (50) uit Groesbeek is pedagogisch medewerker bij de organisatie Driestroom.