Mensen vinden het niet altijd even prettig als ze als toevallige passant op de foto staan
Daarom'Mag dat zomaar? Mij fotograferen op straat, zonder dat ik er toestemming voor heb verleend en dat ik mezelf vervolgens terugzie in de krant?' Een vraag van een lezer, die afgelopen week op onze burelen belandde. Een vraag die niet nieuw is, we krijgen hem vaker.
Delen per e-mail
Mensen vinden het niet altijd even prettig als ze als toevallige passant op de foto staan bij een 'moeilijk onderwerp': een artikel waarin een probleem wordt beschreven of waarin kritiek op iets of iemand wordt geuit. In dit geval ging het om een automobilist die zichzelf in de krant en op onze website terugzag. Rijdend op een weg in Molenhoek werden hij, twee fietsers, een toevallig passerende ANWB-wagen en een andere automobilist van een afstandje gefotografeerd. Waarom? Omdat zij, op het moment dat onze fotograaf daar was, de plantenbakken passeerden die daar recent zijn neergezet om hardrijders tegen te gaan. 'De Ringbaan in Molenhoek is een drukke weg voor het verkeer vanuit Groesbeek dat naar de A73 wil. Dit geldt ook voor de Heumensebaan omdat die twee op elkaar aansluiten', zo staat er in het fotobijschrift. De kop boven het artikel luidde: 'Plantenbakken op ringbaan Molenhoek tegen snelheidsduivels: 'Dit is toch geen racebaan' '.
Weegt portretrecht zwaarder?
De automobilist die bij ons aanklopte maakte bezwaar tegen deze foto in combinatie met de kop en de tekst. Want nu denkt iedereen dat híj een hardrijder is, aldus de klager. In dit soort kwesties is altijd de vraag: wat is doorslaggevend? Het portretrecht of het recht op vrije nieuwsgaring? Die laatste weegt vrijwel altijd zwaarder. Op de openbare weg mogen onze fotografen gewoon foto's maken van een straatbeeld met toevallige passanten. Alleen als er sprake is van een foto waarop iemand zeer herkenbaar wordt uitgelicht en in een helemaal verkeerde context neergezet wordt, weegt het portretrecht zwaarder.
Op de foto uit Molenhoek staan er meerdere passanten op de foto, ligt de focus vooral op de plantenbakken en de drukte eromheen en hebben lezers geen aanleiding om te denken dat het verhaal specifiek om deze automobilist draait. We moeten altijd alert blijven op het gebruik van straatfoto's, maar in dit geval is er voor ons dus geen reden om de foto weg te halen.
Niki van der Naald is chef nieuws en online. Zij schrijft over journalistieke keuzes.
Vragen? n.vdnaald@gelderlander.nl
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
column rob berends Hier geldt het recht van de pk’s
In Nederland geldt tegenwoordig het recht van de pk’s. Tweehonderd boeren parkeerden hun trekker voor het gebouw van Waterschap Vallei en Veluwe in Apeldoorn en een paar uur later was een aangekondigde belastingverhoging van de baan. -
opinie Provincie Gelderland: ‘We moeten onze welvaart laten passen bij de draagkracht van de natuur’
De discussie over stikstof drukt ons weer eens met de neus op een feit dat we niet altijd willen erkennen: we leven in een klein land. Een klein land met veel welvaart en dus ook veel wensen. Daar is op zich niks mis mee, maar veel van die wensen vragen letterlijk ruimte. En juist daar hebben we niet veel van. Tijd om er eens anders naar te kijken. Of juist zoals we het altijd deden. -
PREMIUM
sinan ontmoet De wereld gaat stuk aan arrogante leiders
Journalist Sinan Can uit Nijmegen komt overal. Hij doet boodschappen in zijn stad, treint voor zijn werk naar Hilversum en reist over de hele wereld. Onderweg ontmoet hij mensen. Deze week schrijft hij over José María Aznar, de oud-premier van Spanje. -
PREMIUM
column thomas verbogt De vrouw tegenover me in de trein zei in haar mobieltje: ‘Ik kan niet, want ik zit in een burn-out’
De trein waarin ik gisteren zat, was weer een grote telefooncentrale en de vrouw tegenover me zei: ,,Nee, ik kan niet, want ik zit in een burn-out.” Ja, overal waar je bent, kom je veel te weten over haast iedereen. De vrouw sprak die woorden bijna gezellig uit. -
PREMIUM
column ‘De oprichting van ‘BoerBurgerBeweging’ kan weleens succesvol worden’
Özcan Akyol schrijft drie keer per week over wat hem bezighoudt.
-
PREMIUM
column Sinds gisteren weet ik dat ik, om te verdwijnen, maar een half uurtje hoef te rijden
Nynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt. -
PREMIUM
column ‘De boeren hebben het gevoel dat ze de strijd hebben gewonnen’
Nynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt. -
PREMIUM
anwar burgert in Iets dat verboden is laten testen? Misschien kan de overheid dit ook bij wapens doen
Een tijdje geleden was ik in Amsterdam. Er kwam een man naar mij. ,,Cocaïne’’, fluisterde hij. ,,Nee, ik heet Anwar’’ antwoordde ik. Ik dacht dat hij mij aansprak omdat hij me meende te kennen. Toen ik doorliep, besefte ik dat hij mij drugs probeerde te verkopen.